Δάφνες αεροπορικές και πικροδάφνες Μανιάτικες…

Ανθυποσμηναγός Δαβάκης Μιχαήλ. Ανθυποσμηναγός Ξανθάκος Δημήτριος. Επειδή δεν κατέστη εφικτό να βρεθεί φωτογραφία του ανθυποσμηναγού Γάκα, η μορφή του τιμάται με την απεικόνιση του Άγνωστου Στρατιώτη.

Η ημέρα τούτη, η τρίτη του Ιουνίου κρύβει μέσα της μεγάλη πίκρα αλλά και μεγάλη τιμή συνάμα… Μέχρι την 3η Ιουνίου του 1940, η Αεροπορία δεν είχε χρειαστεί να προσφέρει κάποιο από τα παιδιά της στον βωμό της Πατρίδας κατά τον μήνα Ιούνιο. Την 3η Ιουνίου του 1940, σημειώθηκε το δεύτερο από συνολικά τρία ατυχήματα με υδροπλάνο Fairey IIIF κατά το έτος εκείνο. Από εκείνη τη μέρα και μετά, σα να άνοιξε το κουτί της Πανδώρας και οι πεσόντες κατά τον μήνα Ιούνιο, ανά τα έτη, αυξήθηκαν κατά 41, φτάνοντας σε σύνολο τους 44…

Οι ανθυποσμηναγοί Ξανθάκος, Δαβάκης και Γάκας έδωσαν τη ζωή τους για την Πατρίδα κατά τη διάρκεια διατεταγμένης πτήσης από την αεροπορική βάση του Φαλήρου στη βάση του Αλμυρού στον Βόλο. Εκτέλεσαν την αποστολή τους η οποία προϋπέθετε πτήση υπό πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες και πολύ μεγάλο οπλικό φορτίο. Παρά το γεγονός ότι κατάφεραν να φτάσουν πολύ κοντά στον τελικό προορισμό της αποστολής τους, η επικρατούσα θαλασσοταραχή έκανε την προσθαλάσσωση του γνωστού και επιτυχημένου αναγνωριστικού υδροπλάνου της Fairey, υπόθεση σχεδόν αδύνατη.

Τελικά, η μάχη με τα στοιχεία της φύσης αποδείχθηκε άνιση. Το υδροπλάνο έπεσε στη θάλασσα και βούλιαξε, παρασύροντας μαζί του το τριμελές πλήρωμά του.

Αξιωματικοί της 5ης σειράς Ιπταμένων της Σχολής Αεροπορίας και συμμαθητές μεταξύ άλλων, του Μητραλέξη και του Μπαρδαβίλια,οι νεαροί αυτοί αξιωματικοί έπεσαν υπέρ Πατρίδος στην υδάτινη αγκαλιά του Αιγαίου και φόρεσαν τις δάφνες που τους περίμεναν στις όχθες του Αχέροντα.

Ακριβώς τρία χρόνια αργότερα, στις 3 Ιουνίου 1943, ο σμηναγός Κουμανάκος θα εγκατέλειπε τη μάχη για τη ζωή στο νοσοκομείο Bulawayo, συνέπεια αεροπορικού ατυχήματος δύο μέρες νωρίτερα. Ο Κουμανάκος είχε εισέλθει στην 8η σειρά Ιπταμένων στη Σχολή Αεροπορίας, τρία χρόνια μετά τη σειρά των Ξανθάκου, Δαβάκη και των υπολοίπων 37 που απάρτιζαν την 5η Σειρά (του 1935).

Η χαρά που αναμφίβολα θα ένιωθε ο πληθυσμός της Λακωνίας όταν νέα παιδιά, γεννημένοι και σκληραγωγημένοι στην πέτρινη γη της Μάνης, εντάσσονταν στην αεροπορική οικογένεια, έμελλε να έχει μάλλον γεύση πικροδάφνης… Για την οικογένεια Δαβάκη μάλιστα, η οποία δεν ήταν φειδωλή στο αίμα που προσέφερε για την Πατρίδα, ο ανθυποσμηναγός ήταν ξάδερφος με τον ήρωα του αλβανικού μετώπου, Κωνσταντίνο και με τον Δίκαιο ο οποίος έχασε τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα σχεδόν μία δεκαετία αργότερα.

Οι ανθυποσμηναγοί Ξανθάκος Δημήτριος (από το Γύθειο) και Δαβάκης Μιχαήλ (από το Οίτυλο), καθώς και ο πεσών στη Ροδεσία σμηναγός Κουμανάκος Ηλίας (επίσης από το Γύθειο), μνημονεύονται μεταξύ των άλλων πεσόντων Λάκωνων αεροπόρων στο Μνημείο Πεσόντων στο Γύθειο.

ΕΠΕΣΑΝ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ!
ΑΠΑΝΤΕΣ ΑΘΑΝΑΤΟΙ!