Tag Archives: raf

Η ζωή και ο θάνατος του George Beurling- του Καναδού που έζησε και τις εννέα ζωές(*) του!

Πορτραίτο του τότε ανθυποσμηναγού Beurling στις 26/02/43 Πηγή: http://www.rcaf-arc.forces.gc.ca/en/on-windswept-heights-2/25-history-1939-1945.page

Πορτραίτο του τότε ανθυποσμηναγού Beurling στις 26/02/43
Πηγή:
http://www.rcaf-arc.forces.gc.ca/en/on-windswept-heights-2/25-history-1939-1945.page

Ο George “Buzz” ή “Screwball” Beurling ήταν ο πλέον επιτυχημένος Καναδός πιλότος καταδιωκτικών κατά τον Β’ ΠΠ. Απέκτησε μοναδικά προσωνύμια με τα οποία έγινε πασίγνωστος σε όλη τη βόρειο Αμερική και τιμήθηκε με πλήθος ηθικών αμοιβών μεταξύ αυτών το περίφημο DSO (Distinguished Service Order) και το DFC (Distinguished Flying Cross). Αν και μοιράζεται πολλά κοινά χαρακτηριστικά στον τρόπο πτήσης και μάχης με τον Marseille και τον Pattle, εντούτοις, η όποια σύγκριση είναι επιδερμική και έχει σίγουρα σαθρά πόδια! Το εντυπωσιακό παράδοξο για τον Beurling είναι ότι ο Καναδάς τον έχει στο ιστορικό περιθώριο και ενώ δεν ασπάστηκε ποτέ τον ιουδαϊσμό, ουσιαστικά τιμάται μόνο από το κράτος του Ισραήλ!

Συνέχεια

Σχολιάστε

Filed under Αεροπορία, Πεσόντες, Strategic thinking

Flying in foreign skies – A South African Guardian of Greece

It is important for us to not forget who we are and where we come from. It is also important that we don’t forget what we are fighting for. Honour to those who can do all of these and give their all to their struggle. One of those was Marmaduke “Pat” Pattle who was killed in action, a day after the Germans invaded the unfortified Athens…

RAF Squadron Leader, Marmaduke Pattle, who was given the nickname of “Pat”, was born on July 3rd, 1914. His aerial victories (confirmed and unconfirmed) are over 50 and the confirmed over 40. Of those, 26 were Italian and of those, 15 were recorded as he was flying the Gloster Gladiator. A genuine gladiator himself as was his plane he fought against his Axis counterparts and at the end, against disease and the hardships of war. He was declared as the Gladiators’ and Hurricanes’ top ace of WWII.

Pattle was born in South Africa, the son of English immigrants. As soon as he finished school he enlisted in the South African Air Force (SAAF) but in 1936 was transferred to the RAF. Upon completing his training as an operator, he was placed in the 80th Squadron which had just received its Gloster Gladiators.

In April 1938, 80th Squadron transferred to Egypt. It was there that for the first time his capabilities as an aviator and his natural talent as a marksman were noticed. It was there however that his love for the air force was also confirmed which was translated into hard work and effort to improve those two talents. Many would have been complacent, but he wanted to continuously improve and get even better!

With the outbreak of the war, Pattle’s Squadron was transferred to the borders of Libya, over which he first saw action in August of 1940. The “B” flight, which Pattle led, was moved to Siddi Barani. Until August 4th, 1940, in the air battles above the North African sand, Pattle had 4 shot down and one unconfirmed victory.

On August 4th, the Italians fought fire with fire, but he managed to escape without sustaining any injuries. That day, they were escorting a Lysander, when the British came face to face with six Breda Ba.65 of the 159 Squadrilia and as many CR-32 of the 160 Squarilia. From Pattle’s shots, the Breda made a forced landing and one of the Fiats fell spiralling out of control and the sky. After avoiding multiple attacks from Breda’s and CR’s, Pattle was forced to abandon his aircraft when he came under fire from Franco Lucchini – an ace, veteran of the Spanish civil war – and his rudder was destroyed. It’s not necessary for us to note once again that the Italian pilots had the tendency to fly and fight in packs, something that they proved many times in the Albanian theatre as well. Pattle walked till the border and two days later was picked up by a detachment of Hussars, who then took him to Siddi Barani.

On August 8th, leading 14 Gladiators versus 16 CR.42 of 9 and 10 Gruppo, Pattle brought down two more aircraft. Almost a month later, Pattle was promoted to first Lieutenant.

In November, Pattle’s Squadron was moved to Greece to reinforce the RHAF against the Italian invasion. It was this battle field that was destined to do him honors and make him the legend he is today. On November 19th, still with the Gladiators, Pattle and 8 of his pilots of the 80th Squadron attacked CR-42s and the G.50s in the area of Korytsa. In the air battle that ensued, Pattle accounted for two of the eleven (9 confirmed and 2 possible) in total British victories.

On February 11th, 1941 – the day that Bardavilias Anastasios was killed – Pattle was awarded the Distinguished Flying Cross. Up until that point in the war, he was Britain’s top ace. What’s more, he had achieved that with the British outdated biplane, the Gloster Gladiator!

The aircraft, with which the 80th Squadron was equipped with, only 4 years before, had now been technologically removed from the modern aerial battle field. 80th Squadron re-equipped on February 20th, 1941 with Hawker’s rugged fighter, the Hurricane. That day, Pattle, with Hurricane V7724, led 6 Hurricanes that were escorting 16 Bristol Blenheims. Fiat G.50’s took off to intercept but fell upon the Hurricanes. It was the first time that Pattle tasted the firepower of the Hurricane’s 8 Vickers machine guns. It was the first of 35…

On March 18th, 1941, Pattle received the DFC a second time as with three Italian fighters shot down over Chemara, he had raised his total score to 23.

Pattle served with the 33rd Squadron in March and April of 1941. On his first contact with the Luftwaffe, on April 6th, Pattle shot down 2 Bf-109E’s of JG27 in the battle of the forts, in Rupel.

In April, Pattle fell victim of the flu and his health condition had reached such a low point that his acting commanding officer, Squadron Leader Jones, gave him a direct order not to fly unless the sirens notified of an air invasion. An order which Pattle very willingly ignored and despite his high fever (39 degrees Celcius), shot down 9 aircraft in 4 days!

On April 20th, the day on which he flew for the last time, taking part in the aerial battle of Athens, the last 12 fighters of the RAF in Greece, took off in a desperate and almost defiant interception mission of the German aircraft. Roald Dahl, a pilot of the RAF at the time, mentions that 5 Hurricanes were shot down with 4 of the aviators being killed. One of them was Pattle who had taken off despite his having still a high fever, due to the flu! The 3 out of 5 aerial victories of the Luftwaffe are credited to Gustav Rödel, one of the most successful Luftwaffe aces of WWII, even though Pattle’s kill was shared by two Bf-110’s of JG26.

What is amazing about Pattle’s score is that it was recorded in a time frame of 9 months, which in itself unavoidably leads us to the question: had he not have taken off that day and Pattle continued on in the war, how much would he have reached?

Pattle is remembered highly as an excellent marksman, an extremely good aviator and a very good leader. As a leader he was always demanding much more from himself than his men and it was said that even though he was supposed to be “in bed”, he insisted on leading his men!

Even though we will never know Pat’s exact number of kills, it is for a fact that they are over 27 and count between 27 and 44, without being quite able to exclude that they actually did reach 50. Regardless the exact number however, the Squadron Leader is the greatest biplane ace of WWII and one of the greatest Hurricane aces of the war. It is possible that he is the best RAF ace of the whole war. He claims the largest number of kills (confirmed and unconfirmed) but as we said before, we will never know for sure the grand total.

Squadron Leader Marmaduke Pat Pattle DFC and bar, fell during the very last stand of defence of Greece against the German invaders on this day, April 20th, 1941. We shall remember him because we remember the words of Pericles’ eulogy,

ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ – EVERY [PATCH OF] EARTH [CAN BE] A PROMINENT MAN’S GRAVE!

ΑΙΕΝ ΥΨΙΚΡΑΤΕΙΝ – FOREVER HOLD THE HEIGHTS

Read this article in Greek

Σχολιάστε

Filed under Αεροπορία, Πεσόντες

Αντισμήναρχος Αντώνιος Κατσιμπούρης… Ένας πεσών Τάλως του 1952

…Όποιος στον πόλεμο πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει…

τάδε έφη Ανδρομάχη προς τον Έκτορα πριν εκείνος φύγει για να εντιμετωπίσει τον ημίθεο Αχιλλέα.

Προφανώς αυτή τη ρήση πρέπει να είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους- αν είχαν κάτι πέρα από την αποστολή τους- οι Έλληνες αεροπόροι που σηκώθηκαν στις 6 Απριλίου 1941 να αντιμετωπίσουν την αεροπορική υπερδύναμη που είχε εκμηδενίσει την ηπειρωτική Ευρώπη λίγους μήνες νωρίτερα. Σε αυτές τις αποστολές τους είχαν τη συνδρομή μίας Μοίρας της RAF αλλά πόσα να κάνουν κι εκείνοι; Το βάρος ξέρουμε όλοι σε ποιούς έπεφτε. Συνέχεια

2 Σχόλια

Filed under Αεροπορία, Πεσόντες

Πετώντας σε ξένους ουρανούς- Ένας Νοτιοαφρικάνος φύλακας της Ελλάδας

Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ποιοί είμαστε και από πού προερχόμαστε. Επίσης σημαντικό είναι να ξέρουμε για τι πολεμάμε. Τιμή σε εκείνους που μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά και να δίνουν όλο τους το είναι στον αγώνα τους. Ένας από αυτούς ήταν ο Marmaduke «Pat» Pattle που σκοτώθηκε εν ώρα υπηρεσίας μία μέρα πριν οι Γερμανοί μπουν στην ανοχύρωτη Αθήνα…

Ο επισμηναγός της RAF, Marmaduke Pattle, του οποίου είχαν κολλήσει το προσωνύμιο Pat, γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου 1914. Οι καταρρίψεις του (ανεπιβεβαίωτες και επιβεβαιωμένες) ξεπερνούν τις 50 και οι επιβεβαιωμένες τις 40. Από αυτές, οι 26 ήταν Ιταλοί και από αυτές, οι 15 σημειώθηκαν όσο πετούσε το Gloster Gladiator. Γνήσιος μονομάχος όπως και το αεροπλάνο του, πάλεψε με τους αντιπάλους του και στο τέλος, με τις ασθένειες και τις κακουχίες του πολέμου, και αναδείχθηκε στον κορυφαίο άσσο των Gladiators και των Hurricanes.

Ο Pattle γεννήθηκε στη Νότιο Αφρική, γιος Άγγλων μεταναστών. Με το που τέλειωσε το σχολείο κατετάγη στην Πολεμική Αεροπορία της Νοτίου Αφρικής (SAAF) αλλά το 1936 μετατάχθηκε στη RAF. Ολοκληρώνοντας την εκπαίδευσή του ως χειριστής, τοποθετήθηκε στην 80η Μοίρα η οποία είχε μόλις παραλάβει τα Gloster Gladiator.

Τον Απρίλιο του 1938, με τη Μοίρα του μεταστάθμευσε στην Αίγυπτο. Εκεί έγιναν πρώτη φορά αντιληπτές οι ικανότητές του ως χειριστή και εκ φύσεως ταλαντούχος σκοπευτής. Εκεί ήταν όμως που επιβεβαιώθηκε και η αγάπη του για την αεροπορία που μεταφραζόταν σε κοπιώδεις προσπάθειες βελτίωσης και των δύο αυτών ταλέντων. Πολλοί θα είχαν εφησυχάσει, εκείνος όμως, ήθελε να βελτιώνεται και να γίνεται ακόμη καλύτερος!

Με την έναρξη του πολέμου, η Μοίρα του Pattle μετακινήθηκε στα σύνορα με τη Λιβύη, όπου και ο Pattle, πρωτοέδρασε, τον Αύγουστο του 1940. Το σμήνος «B», του οποίου ηγείτο ο Pattle, μετακινήθηκε στο Siddi Barani. Μέχρι τις 4 Αυγούστου 1940, στις αερομαχίες πάνω από την άμμο της βορειοαφρικανικής ερήμου, ο Pattle είχε 4 καταρρίψεις και μία ανεπιβεβαίωτη.

Στις 4 Αυγούστου οι Ιταλοί τον πλήρωσαν με το ίδιο νόμισμα αλλά κατάφερε να εγκαταλείψει χωρίς τραυματισμούς. Τη μερα εκείνη, εκτελούσαν χρέη συνοδείας ενός Lysander, οπότε και ήρθαν αντιμέτωποι οι Βρετανοί με έξι Breda Ba.65 της 159 Squadrilia και ισάριθμα CR-32 της 160 Squadrilia. Από τα πυρά του Pattle το ένα Breda εκτέλεσε αναγκαστική προσγείωση και το ένα από τα Fiat έπεσε φλεγόμενο και περιδινώμενο ανεξέλεγκτα. Αφού απέφυγε πολλαπλές επιθέσεις πολυάριθμων Breda και CR, ο Pattle υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το αεροσκάφος του όταν από τα πυρά του Franco Lucchini- βετεράνου άσσου του ισπανικού εμφυλίου- καταστράφηκε το rudder του. Δε χρειάζεται να σημειώσουμε εκ νέου ότι το είχαν σύστημα οι Ιταλοί πιλότοι να επιτίθενται ως αγέλες, κάτι που επέδειξαν πολλές φορές και στο μέτωπο της Αλβανίας. Ο Pattle περπάτησε μέχρι τα σύνορα και δυο μέρες αργότερα, περισυνελλέγη από απόσπασμα Ουσσάρων, οι οποίοι τον μετέφεραν στο Siddi Barani.

Στις 8 Αυγούστου, επικεφαλής 14 Gladiators εναντίον 16 CR.42 των 9 και 10 Gruppo, ο Pattle κατέρριψε άλλα δύο αεροσκάφη. Σχεδόν έναν μήνα αργότερα, ο Pattle προήχθη σε υποσμηναγό.

Τον Νοέμβριο, η Μοίρα του Pattle μεταφέρθηκε στην Ελλάδα για να ενισχύσει την- τότε- ΕΒΑ ενάντια στην ιταλική εισβολή. Εδώ έμελλε να είναι το πεδίο κυνηγιού που θα τον καταξίωνε. Στις 19 Νοεμβρίου, ακόμη με Gladiators, ο Pattle και 8 πιλότοι της 80 Squadron επιτέθηκαν σε CR-42 και G.50 στην περιοχή της Κορυτσάς. Σε αυτήν την αερομαχία, ο Pattle κατέρριψε δύο από τις 11 συνολικά (9 επιβεβαιωμένες και 2 πιθανές) καταρρίψεις των Βρετανών.

Στις 11 Φεβρουαρίου 1941- ημέρα που σκοτώθηκε ο Αναστάσιος Μπαρδαβίλιας– απονεμήθηκε στον Pattle το Distinguished Flying Cross. Μέχρι τώρα ήταν ο κορυφαίος άσσος της Μεγάλης Βρετανίας και αυτό το είχε επιτύχει με το παρωχημένο πλέον διπλάνο της Gloster, τον Μονομάχο!

Το αεροπλάνο με το οποίο είχε εξοπλιστεί η 80 Squadron μόλις 4 χρόνια πριν, είχε πλέον εκτοπιστεί από το σύγχρονο πεδίο αερομαχίας και η 80 Μοίρα επανεξοπλίστηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1941 με το σκληροτράχηλο μαχητικό της Hawker, το Hurricane. Εκείνη τη μέρα, ο Pattle, με το υπ’αριθμόν V7724 Hurricane, ηγείτο 6 Hurricanes που συνόδευαν 16 Bristol Blenheims. Fiat G.50 απογειώθηκαν προς αναχαίτιση αλλά έπεσαν πάνω στα Hurricanes. Ήταν η πρώτη φορά που ο Pattle γευόταν την αίσθηση της ισχύος πυρός των 8 πυροβόλων Vickers του Hurricane. Ήταν η πρώτη από 35…

Στις 18 Μαρτίου 1941, ο Pattle έλαβε για δεύτερη φορά το DFC, καθώς, με την κατάρριψη τριών ιταλικών μαχητικών στη Χειμάρα, ανέβασε το σύνολό του σε 23.

Ο Pattle υπηρέτησε με την 33 Squadron κατά τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 1941. Στην πρώτη του επαφή με τη Luftwaffe, στις 6 Απριλίου, ο Pattle κατέρριψε 2 Bf-109E της JG27 κατά τη μάχη των οχυρών, στο Ρούπελ.

Τον Απρίλιο ο Pattle είχε πέσει θύμα της γρίπης και η κατάσταση της υγείας του είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο που ο εκτελών χρέη διοικητή επισμηναγός Jones, τον διέταξε να μην πετά παρά μόνο αν ακούγονταν οι σειρήνες που προειδοποιούσαν για αεροπορική επιδρομή. Διαταγή που με πάρα πολλή προθυμία αγνόησε ο Pattle και παρά τον υψηλό πυρετό των 39, κατέρριψε 9 αεροσκάφη σε 4 μέρες!

Στις 20 Απριλίου, ημέρα κατά την οποία πέταξε για τελευταία φορά, λαμβάνοντας μέρος στην αερομαχία των Αθηνών, τα τελευταία 12 μαχητικά της RAF στην Ελλάδα, απογειώθηκαν σε μία απέλπιδα και σχεδόν επιδεικτική αποστολή αναχαίτισης των Γερμανικών αεροσκαφών. Ο Roald Dahl, πιλότος στη RAF τότε, αναφέρει ότι καταρρίφθηκαν 5 Hurricanes με 4 από τους χειριστές να σκοτώνονται. Ένας από αυτούς ήταν και ο Pattle ο οποίος είχε απογειωθεί παρά το γεγονός ότι υπέφερε από υψηλό πυρετό, λόγω της γρίπης, από καιρό! Τις 3 από τις πέντε καταρρίψεις πιστώνεται ο Rödel, ένας από τους πιο επιτυχημένους άσσους της Luftwaffe, ενώ την κατάρριψη του Pattle μοιράζονται δύο Bf-110 της JG26.

Το εκπληκτικό στο σκορ του Pattle είναι ότι σημειώθηκε σε μία περίοδο 9 μηνών, γεγονός που οδηγεί μοιραία στο ερώτημα, αν δεν είχε απογειωθεί εκείνη τη μέρα ο Pattle και είχε συνεχίσει τον πόλεμο, πόσο θα έφτανε;

Ο Pattle έχει αφήσει όνομα ως εξαιρετικός σκοπευτής, πάρα πολύ καλός χειριστής και πολύ καλός διοικητής. Ως διοικητής απαιτούσε πάντα περισσότερα από τον εαυτό του απ’όσα από τους άνδρες του και λέγετσαι ότι ενώ έπρεπε να είναι ‘κρεβατωμένος’ επέμεινε ότι πρέπει να ηγηθεί των ανδρών του!

Παρ’ όλο που δε θα μάθουμε ποτέ τον ακριβή αριθμό καταρρίψεων του Pat, είναι δεδομένο ότι αυτές ξεπερνούν τις 27 και σίγουρα κυμαίνονται μεταξύ 27 και 44, χωρίς να μπορούν να αποκλειστούν και τα υπόλοιπα νούμερα μέχρι τις 50. Όπως και να’ χει, ο επισμηναγός είναι ο μεγαλύτερος άσσος διπλάνων του Β’ ΠΠ και ένας από τους κορυφαίους άσσους Hurricane του πολέμου. Ενδεχομένως να είναι ο κορυφαίος της RAF όλου του πολέμου. Ισχυρίζεται τον υψηλότερο αριθμό ανεπιβεβαίωτων καταρρίψεων αλλά όπως προείπαμε, δε θα μάθουμε ποτέ τον ακριβή τελικό αριθμό.

Ο Επισμηναγός Marmaduke Pat Pattle DFC and bar έπεσε στην ύστατη ενέργεια άμυνας της Ελλάδας απέναντι στους Γερμανούς εισβολείς, σαν σήμερα, 20 Απριλίου 1941. Και τον θυμόμαστε γιατί θυμόμαστε τα λόγια από τον επικήδειο του Περικλή, ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ!

ΑΙΕΝ ΥΨΙΚΡΑΤΕΙΝ

Διαβάστε το άρθρο στα Αγγλικά

5 Σχόλια

Filed under Αεροπορία, Πεσόντες