Ο ήλιος κρύβεται πίσω από ένα μεγάλο σύννεφο… οι αχτίδες του όμως καταφέρνουν και τρυπάνε το, σα βαμβάκι εμπόδιο.
Το φετινό Athens Flying Week πλησιάζει στο τέλος του. Το αλουμινένιο γεράκι του Γιώργου Ανδρουλάκη στρίβει για το προ-τελευταίο πέρασμα, μία διέλευση με πολύ υψηλή γωνία προσβολής και χαμηλή ταχύτητα. Συνοδεία του Εθνικού Ύμνου. Στέκομαι αυθόρμητα ‘προσοχή’.
Η ψυχούλα που είναι ανεβασμένη στους ώμους μου χαιρετά το ακριβοθώρητο πουλί και τον έμπειρο απόγονο του Ίκαρου. Το παιδικό χέρι βγάζει το καπέλο που φορά και χαιρετά τον ‘Πατέρα των Θεών’. Εκείνος, ετοιμάζεται για την τελευταία διέλευση. Παραδοσιακά αφιερωμένη στους ανθρώπους των Ενόπλων Δυνάμεων, τις οικογένειές τους και τους πεσόντες των.
Και κάπου εκεί, κρυφά ανάμεσα στα λόγια, σα μουσικό ιπτάμενο χαλί, πέφτουν οι τέσσερις τόσο χαρακτηριστικές νότες από την εισαγωγή του ‘Ήλιος Θεός’. Και το δάκρυ που έφτασε μέχρι την άκρη του γκρεμού των ματιών μου, την τελευταία στιγμή μετάνιωσε και αποφάσισε να μην αυτοκτονήσει…
Να είστε καλά, μας κάνατε για μία ακόμη φορά υπερήφανους!
covert angels 