Ένα δάκρυ αυθόρμητα κύλησε,
από το μάγουλο πήγε να πετάξει,
βροχή θέλησε να γίνει,
στο πάτωμα σαν έφτασε αρνήθηκε να το φιλήσει.
Χάθηκε σε μια στιγμή, έγινε αόρατο,
αθάνατο σαν την Ελλάδα…
Για τον Σμηναγό (Ι) Αναστάσιο Μπαλατσούκα
Πεσών σαν σήμερα, 26 Αυγούστου 2010
Το ευχαριστώ μας ποτέ δε θα είναι αρκετό!