Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι ο αγαπημένος μου παίχτης στο ΝΒΑ, περισσότερο από όλους είναι o Magic Johnson. Γνωστός ως ένας από τους ψηλότερους point guards στην ιστορία του αθλήματος, είναι όπως είχε πει ο Phil Jackson, ένας παίχτης από τον οποίο μπορείς να μάθεις. Ο MJ είναι απλά προικισμένος από τη φύση να μπορεί να κάνει πράγματα που δεν μπορούν οι υπόλοιποι. Ο Magic δεν ήταν αυτού του είδους παίχτης. Όπως όμως η νύχτα χρειάζεται τη μέρα και η κορώνα τα γράμματα, και ο Magic δε θα ήταν αυτός που θυμόμαστε χωρίς τον σπουδαίο, Larry Bird. Και για αυτόν είναι που θέλω να σας πω ορισμένες σκέψεις μου απόψε.
Όσοι με γνωρίζουν, γνωρίζουν τη σχέση μου με το μπάσκετ. Το άθλημα για το οποίο «είχα το κορμί αλλά όχι το ταλέντο», σε πλήρη αντίθεση με τη σκοποβολή για την οποία «είχα το ταλέντο αλλά όχι το κορμί», όπως είχε πει ένας προπονητής μας στο πανεπιστήμιο, καλή του ώρα.
Όσοι με γνωρίζουν, γνωρίζουν ότι θαυμάζω αρκετούς μπασκετμπολίστες του ΝΒΑ, για διαφορετικούς λόγους τον καθέναν. Τον David Robinson και τον Tim Duncan για το κορμί και τη φυσική τους κατάσταση, τον Michael Jordan γιατί… δεν μπορείς να μην τον θαυμάζεις.
Ο Larry Bird δε θα μπορούσε να είναι στον αντίποδα του χαρακτήρα του Johnson σε περισσότερες εκφάνσεις! Τέρμα εξωστρεφής ο ένας, τέρμα εσωστρεφής ο άλλος. Παιδάκι της πόλης ο ένας, επαρχιόπαιδο ο άλλος. Μαύρος ο ένας, λευκός ο άλλος. Μικρο/μεσο-αστός ο ένας, μεγαλωμένος στη φτώχεια ο άλλος. Μεγαλωμένος σε οικογένεια με έναν πατέρα συνεχώς απόντα-λόγω εργασίας- ο ένας, μεγαλωμένος με έναν πατέρα παρόντα σωματικά αλλά απόντα πνευματικά, ο άλλος. Κι όμως, οι διαφορετικές συνθήκες στις οποίες μεγάλωσαν, τους έκαναν και τους δύο να θέλουν να γίνουν οι καλύτεροι σε αυτό που έβλεπαν και οι ίδιοι ότι είναι καλοί- το μπάσκετ.
Ο Larry Bird λοιπόν, γεννήθηκε στην πολιτεία της Indiana. Μεγάλωσε πολύ φτωχικά, στο μικρό χωριό του French Lick. Όχι πολύ μακριά από τις περιοχές στις οποίες ευδοκιμούσε η ΚΚΚ. Την εποχή που έπαιζε κολεγιακό μπάσκετ, ο διαχωρισμός λόγω χρώματος δέρματος ήταν ακόμη, πολύ έντονος. Το δε ΝΒΑ ήταν σαν καταφύγιο για τους μαύρους πάνθηρες. Όταν τον επέλεξαν οι Boston Celtics, οι μισοί παίχτες στην ομάδα ήταν λευκοί. Έχει πει ο Magic ότι βρέθηκε στη Βοστώνη και ένας κυριούλης του ζήτησε να σκίσουν τους Celtics. Ο κυριούλης ήταν μαύρος και ακόμη και κατά τον Magic, δεν ήταν τυχαίο το γεγονός αυτό.
Όμως, ο Bird, ποτέ δεν το είδε έτσι! Ήθελε απλά να είναι ο καλύτερος παίχτης, ο καλύτερος σκόρερ, ο καλύτερος ηγέτης, το καλύτερο μπασκετικό μυαλό της χώρας και αυτά πίστευε, δεν είχαν χρώμα. Όσο κι αν τα ΜΜΕ προσπαθούσαν να αποδώσουν αυτή τη φυλετική μάχη μεταξύ των Lakers και των Celtics, τόσο το αυτί του Bird δεν ίδρωνε.
Όταν ανακηρύχθηκε MVP της χρονιάς το 1986- για 3η συνεχή χρονιά- ο Isiah Thomas, ηγέτης των Detroit Pistons είχε πει ότι ο Larry Bird ήταν πολύ καλός αλλά αν ήταν μαύρος, θα ήταν απλά άλλος ένας καλός μαύρος παίχτης και τίποτε παραπάνω. Αυτά ήταν το επιστέγασμα στα όσα είχε πει ο συλλέκτης των ριμπάουντ και διαβόητο κακό παιδί, Dennis Rodman για τον Bird. Η απάντηση του Bird σε αυτό ήταν απλή και περιεκτική «δε με νοιάζει τι λέει ο Isiah».
Ένα παιδί, μεγαλωμένο φτωχικά, κοντά στην πηγή του φυλετικού μίσους και του παραλογισμού της ΚΚΚ, σε αυστηρό περιβάλλον με επιβολή σωματικών ποινών, συχνά- πυκνά, είχε, μεγαλώνοντας, την πνευματική κατάσταση και τη διακριτική ικανότητα να αντιληφθεί ότι όλα όσα του «πασάρονταν» από τα ΜΜΕ περί διαχωριστικών γραμμών λόγω χρώματος δέρματος, ήταν μπούρδες. Πώς κι έτσι όμως;
«Δεν είχα λόγο να δω κάποιον και να τον κρίνω από το χρώμα του δέρματός του. Όταν ήμουν μικρός, ήθελα μόνο να παίζω μπάσκετ και να γίνομαι καλύτερος. Τα παιδιά που έπαιζαν το καλύτερο μπάσκετ ήταν παιδιά μεγαλύτερα σε ηλικία από μένα και όλοι μαύροι. Με άφηναν να παίζω μαζί τους επειδή ήμουν καλός παίχτης- κι ας ήμουν λευκός!»
Μήπως αυτός ο τρόπος σκέψης είναι που τελικά θα μας βγάλει από το αδιέξοδο της κρίσης στην οποία εχουμε καταλήξει; Μήπως θα πρέπει να συνειδητοποιούμε ότι εμείς πρωτίστως κρατάμε στα χέρια μας το μέλλον μας; Μήπως θα πρέπει απλώς να καταλάβουμε ότι τα όποια δίπολα, εξυπηρετούν σκοπούς που εμείς απλά αδυνατούμε να δούμε ή εκ πρώτης να καταννοήσουμε;
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ…
covert angels 