Αν και θα έπρεπε να δημοσιεύσω άρθρο για τους πεσόντες αεροπόρους σαν σήμερα, δεν μπορώ να μη σχολιάσω και αναλύσω, το άρθρο από τη διαδικτυακή candianews το οποίο υπέπεσε στην αντίληψή μου…
Σε συνέχεια του πρόσφατου άρθρου της, με αφορμή την επίδειξη του F-16 DEMO TEAM «ΖΕΥΣ» στο Ηράκλειο, με το οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ, χαρακτήρισε τον σμηναγό κο. Ανδρουλάκη και τους συναδέλφους του νεοναζί, η διαδικτυακή candianews συνεχίζει το αντιπατριωτικό της τέμπο. Ο κύριος Μάριος Διονέλλης, ο οποίος υπογράφει το άρθρο έχει τουλάχιστον, το θάρρος της γνώμης του σε αντίθεση με τον κύριο- τέλος πάντων- Δ.Κ. ο οποίος υπέγραφε το προαναφερθέν άρθρο. Ας πάρουμε όμως το άρθρο από την αρχή…
«(…) Μέσα στον παροξυσμό της πατριωτικής ανάτασης μετά τις πτήσεις του F-16 στη γιορτή του Αγίου Μηνά και αφού πήραμε τις ενέσεις μιλιταρισμού και υψηλού εθνικού φρονήματος (μαζί με μερικά σουβενίρ από τον πάγκο λαϊκής των πιλότων στον Καράβολα) ήρθε η ώρα το μήνυμα να φτάσει στα σχολειά.»
Το είπαμε ήδη ότι το άρθρο αυτό είναι συνέχεια εκείνου το οποίο αναφερόταν στην πτητική επίδειξη του F-16 ανήμερα του πολυούχου της πόλης του Ηρακλείου, Αγ. Μηνά.
Μιλιταρισμός και ενέσεις αυτού η πτητική επίδειξη ενός μόνο F-16. Πού να βομβάρδιζαν εικονικά δηλαδή το λιμάνι!
Επιπρόσθετα, θα πρέπει να τονιστεί πως τα όσα πωλούνται σε αυτούς τους «πάγκους της λαϊκής» δεν αποτελούν κέρδος για την ΠΑ ή τους ανθρώπους που στέκουν πίσω από αυτούς τους πάγκους. Είναι συμβολικά προϊόντα που σκοπό έχουν να φέρουν τον οποιονδήποτε, πιο κοντά στην ΠΑ και τις Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι δείγμα εξωστρέφειας του Αεροπορικού Όπλου των Ενόπλων Δυνάμεων και όχι προϊόν το οποίο θα αποπληρώσει κάποιο εξοπλιστικό πρόγραμμα ή θα προσφέρει μίζα σε κάποιο κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης. Τίθεται όμως ένα άλλο, κοινωνικό θέμα: Ο πάγκος της λαϊκής είναι ένα μέρος κατάπτυστο, ταυτισμένο με χαμηλό βιωτικό επίπεδο; Δεν είναι ένα μέρος στο οποίο κάποιοι παραγωγοί και έμποροι συναντούν το αγοραστικό κοινό και προσφέρουν τον καρπό του μόχθου τους προς το αντίστοιχο τίμημα; Νομίζω πως είναι τόσο έντιμος ο πάγκος της λαϊκής που δε θα έπρεπε ο αρθρογράφος που κινείται στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο να τον «πιάνει». Ειλικρινά, θα προτιμούσα να το παρομοίαζε με κάτι άλλο ο αρθρογράφος (δεν έχει σημασία αν ήταν ο κύριος Διονέλλης ή κάποιος άλλος). Με τους πάγκους των Εβραίων έξω από τον Ναό ίσως; Δεν ξέρω.
Η απορία εξακολουθεί να υπάρχει. Ποιο μήνυμα;
«Μη τυχόν και γλιτώσουν τα παιδιά από τον φόβο του κακού εχθρού, μη τυχόν και δε γνωρίσουν από κοντά τι θα πει «ήρωας».»
Ευτυχώς που τα παιδιά εκείνα, μπόρεσαν και γνώρισαν από κοντά έναν από αυτούς τους ήρωες γιατί πολλοί συνάδελφοι Ιπτάμενοι του κου. Ανδρουλάκη έχουν δώσει τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι Αξίες και Αρχές που τείνουν πολλοί να θεωρούν δεδομένες ή ακόμη και παρωχημένες. Εκείνους, δε θα μπορέσουν τα παιδάκια που είδαν τον Σμηναγό να τους γνωρίσουν!
«Τι κι αν οι γονείς τους φτύνουν αίμα κάθε μέρα για να τα βγάλουν πέρα.»
Ποιός σας είπε κύριε αρθρογράφε ότι οι πιλότοι δεν είναι οικογενειάρχες οι οποίοι φτύνουν αίμα για να τα βγάλουν πέρα κάθε μέρα; Ή μήπως έχετε την εντύπωση ότι όλοι οι Ιπτάμενοι της ΠΑ είναι κάτι μποέμ τύποι με δερμάτινα μπουφάν και γυαλιά RayBan που πρωταγωνιστούν στο TOP GUN;
Η διαφορά είναι ότι η οικογένειες των πιλότων τρέμουν καθημερινά εκείνο το ξαφνικό τηλεφώνημα. Εκείνο το ξαφνικό τηλεφώνημα που θα τους λέει η φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής ότι ο αγαπημένος τους σύζυγος, πατέρας, αδερφός, γιός, κάνει παρέα με τον Καρταλαμάκη και τον Καμπέρο.
«Ο «ήρωας» είναι ο πιλότος που κουμαντάρει το σιδερένιο πουλί.»
Ε… το «πουλί» είναι αλουμινένιο… Αν ήταν σιδερένιο δε θα πετούσε για μια πληθώρα από λόγους που δε χρειάζεται τώρα να σας εξηγήσω αλλά ο βασικότερος είναι το βάρος…
«Την προηγούμενη μέρα, μια γυναίκα δίπλα τους, έγκυος και μάνα είχε βρει το κουράγιο να καταγγείλει την εργασιακή αυθαιρεσία και να τα βάλει με το ισχυρό αφεντικό της. Αλλά ο «ήρωας» είναι ο πιλότος.»
Σαφώς και είναι ηρωίδα εκείνη η μέλλουσα μάνα. Σαφώς! Δε χωρεί αμφιβολία και αν εκείνος ο εργοδότης όντως έπραξε όπως έχει αναφερθεί, θα πρέπει να κρεμαστεί ανάποδα στα Λιοντάρια. Είναι όμως κάτι εντελώς άσχετο και δε θα πρέπει να συγκρίνουμε τα αγγούρια με τα κολοκύθια (για να θυμηθούμε τον πάγκο της λαϊκής που αναφέρθηκε παραπάνω).
«Κι ας λείπουν δάσκαλοι από το σχολειό, κι ας πασχίζουν για να τα βγάλουν πέρα όσοι έχουν ακόμα απομείνει για να διδάσκουν. Ο «ήρωας» είναι ο πιλότος.»
Μπορώ να γίνω σαρκαστικός τώρα και να πω ότι οι λίγοι δάσκαλοι που έχουν απομείνει, ξεκουράστηκαν το μικρό χρονικό διάστημα που ο κ. Ανδρουλάκης μιλούσε στα παιδιά. Όμως, εδώ δε χρειάζεται (τόσος) σαρκασμός.
Και πρέπει να καταλάβετε ότι οι άνθρωποι της ΠΑ πασχίζουν να πάνε στη δουλειά τους τη μέρα μετά την απώλεια κάποιου συναδέλφου. Ρωτήστε τον κο. Ανδρουλάκη πώς ένιωθε στις 24 Μαϊου 2007! 27 και 30 Αυγούστου 2010;! Για να μην παω σε περιστατικά εκτός νησιού ή εκτός δεκαετίας. Κάτι που δε θα μπορέσετε να νιώσετε και- χωρίς ίχνος ειρωνείας- εύχομαι να μη χρειαστεί ποτέ εσείς να ζήσετε!
«Κι ας υπάρχουν χιλιάδες τριγύρω που υποφέρουν, που χάνουν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους, που φορολογούνται ξανά και ξανά για να μπαίνουν άνετα οι μίζες στις τσέπες πολιτικών και στρατιωτικών και στις κάθε λογής offshore.»
Και ξανά… Ποιός σας είπε ότι οι Ιπτάμενοι (οι στρατιωτικοί γενικά) δεν ανήκουν σε εκείνους που φορολογούνται ξανά και ξανά; Που χάνουν την αξιοπρέπειά τους. Η διαφορά είναι ότι πολλοί από εκείνους χάνουν τη ζωή τους. Και όχι επειδή το επέλεξαν όπως οι τόσες χιλιάδες συμπολίτες μας για τί τους έπνιξαν τα χρέη.
«Αλήθεια κύριε πιλότε, τι είναι offshore;»
Πέρα από το γεγονός ότι έχουμε κάνει τις off-shore καραμέλα, όταν έχετε απέναντί σας κάποιον επαγγελματία, είναι τουλάχιστον αγενές, να του απευθύνετε ερώτηση άσχετη με το αντικείμενό του. Έκαστος στο είδος του… Δηλαδή αν είχατε μπροστά σας έναν οικονομολόγο ή ένα στέλεχος πολυεθνικής θα τον ρωτούσατε τι είναι το FOX 4; Θα ρωτούσατε έναν τραπεζικό τι είναι το FIR και τι συνιστά η παράβασή του; Όχι. Γιατί λοιπόν να είναι υποχρεωμένος ο κ. Ανδρουλάκης- και ο κάθε Ανδρουλάκης που υπηρετεί στην ΠΑ, να είναι υποχρεωμένος να μπορεί να δώσει απάντηση σε αυτό το ρητορικό ερώτημα;
«Ποιος θα μιλήσει για αυτό το παραμύθι με την κακή μάγισσα στα παιδιά;»
Μήπως οι πολιτικοί που σε κάθε εκλογική αναμέτρηση ψηφίζατε; Λέω εγώ τώρα…
«Ποιος θα τους πει τη σκοτεινή πλευρά της ιστορίας πίσω από τα σιδερένια πουλιά, τις τορπίλες τα υποβρύχια και τα κάθε λογής… βλήματα;»
Σχετικά με το θέμα των σιδερένιων πουλιών έχω ήδη απαντήσει, σας παραπέμπω λοιπόν εκεί. Με τις τορπίλες στα υποβρύχια ή τα υποβρύχια που allegedly γέρνουν, ας ασχοληθούν οι εργατοπατέρες των ναυπηγείων και οι δήθεν αριστεροί πολιτικοί που ενώ τα τεχνικά προβλήματα έχουν ξεπεραστεί εδώ και χρόνια, απλά κωλυσιεργούσαν, καθείς από το δικό του μετερίζι.
Σχετικά με τα κάθε λογής… βλήματα, το περιεχόμενό της ενέχει και δόσεις αυτογνωσίας; Η ερώτηση είναι καθαρά φιλοσοφική και δε χρειάζεται να απαντηθεί- αν και μάλλον μέσα μας την έχουμε ήδη απαντήσει όλοι!
«Είχαν απαντήσεις για αυτά οι περήφανοι διοργανωτές της περιφοράς του σμηναγού στα σχολεία του Ηρακλείου;»
Δεν ξέρω αλλά αυτό μάλλον δε θα έπρεπε να απασχολεί τον Σμηναγό ούτε να τον απασχολήσει από δω και μπρος!
Προσπαθείτε να εμπλέξετε έναν σκληρά εργαζόμενο Έλληνα, ο οποίος πληρώνεται για να υπερασπίζεται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδος μας, ως γρανάζι ενός συστήματος διαφθοράς και παρακμής ενώ ο ίδιος, δεν υπερασπίζεται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδας επειδή πληρώνεται για αυτό! Έγινε πιλότος επειδή αυτό γουστάρει να κάνει! Αυτό γουστάρει. Με τα ‘συν’ του και τα ‘πλην’ του.
«Καλός και άξιος ο πιλότος και μπράβο του για την εκπαίδευσή του. Αλλά φτάνει μέχρι εδώ το παραμύθι γιατί έχει πολλούς κακούς δράκους, ντυμένους στα γαλανόλευκα.»
Αλήθεια, σε άλλα χρωματάκια δε βγαίνουν οι κακοί; Η μόδα των κακών για φέτος τον χειμώνα επιβάλλει γαλανόλευκα;
Επίσης, δεν έχετε άποψη για την εκπαίδευση των πιλότων της ΠΑ. Δεν έχετε άποψη γιατί τα κατάπτυστα για εσας F-16 της ΠΑ, με τους δήθεν πατριώτες για σας πιλότους που τα χειρίζονται, έχουν επικρατήσει εναντίον F-22 της USAF, και μάλιστα, εκτός έδρας… Στο παρελθόν, F-5 της ΠΑ έχουν επικρατήσει εναντίον F-14 του USN (επειδή θυμήθηκα τον Tom Cruise και το TOP GUN)!
Καρατζαφέρηδες με off shore και Τσοχατζόπουλους και Βενιζέλους με υποβρύχια. Άδωνι και Πλεύρη και Βορίδη.
Αν και δε μου αρέσουν καθόλου οι ταμπέλες, μόνο δεξιούς και ακροδεξιούς βλέπω. Σας παρακαλώ… Μη μου πει κανείς ότι ο Άκης και ο Benny είναι αριστεροί… Ας καγχάσω…
Αλήθεια… Οι κόκκινοι πολιτικοί είναι αμέμπτου ηθικής; Το ξέπλυμα της Πατρίδας δηλαδή γίνεται με μπλε και πράσινους κόκκους; Ενώ όλοι οι συμμετέχοντες σε κυβερνητικά σχήματα λαδώνονται, οι αριστεροί… τρίζουν σαν τις πόρτες στο σπίτι του παππού μου; Ο γιός του Αλέξη σε τι σχολείο πάει; Η κόρη της Αλέκας;
Αλήθεια όμως, γιατί προσπαθείτε να προσάψετε στον Σμηναγό και το ‘σινάφι’ του, τα εγκλήματα των παραπάνω πολιτικών; Όλοι μαζί, δημοκρατικά δεν τους εκλέγαμε τόσα χρόνια; Μήπως οι στρατιωτικοί ψηφίζουν περισσότερες φορές και δεν το ξέρουμε;
Πατριώτες ολκής που σκίζονται να μας προστατέψουν, με το αζημίωτο βεβαίως.
Πράγματι, η μεγαλύτερη μερίδα πολιτικών αυτών των σχηματισμών, όπως και της ΧΑ, είναι και για μένα, πατριδοκάπηλοι. Όμως αυτό, τι σχέση έχει με τον κο. Ανδρουλάκη και τη δουλειά που κάνει και το έργο που επιτελεί; Γιατί όταν εσείς κι εγώ καθόμαστε στο σπίτι μας κι έγω έχει καύσωνα, πιλότοι Canadair πετούν λίγα πόδια πάνω από τις φλόγες μεγάλων πυρκαϊών. Όταν βρέχει καταρρακτωδώς και παίρνω άδεια από τη δουλειά μου γιατί έχει πλημμυρίσει το υπόγειο του σπιτιού μου, πιλότοι Super Puma μεταφέρουν γυναίκες, ηλικιωμένους και παιδιά από ακριτικά νησιά σε νοσοκομεία της Αθήνας. Από εκείνες τις ραχούλες που είχε πει ένας «οικονομικός Μεσσίας» πριν περίπου έναν χρόνο. Αν εκείνες οι ραχούλες είχαν καλά εξοπλισμένα νοσοκομεία, εκείνοι οι πιλότοι, δε θα χρειαζόταν να κινδυνεύσουν να βγουν ραντεβού με τον Ποσειδώνα. Αλλά δε φταίνε εκείνοι για αυτό! Εκείνοι κάνουν τη δουλειά τους, σε αντίθεση με τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, με τους οποίους, δε βρίσκονται στο ίδιο καζάνι.
Και Παπαντωνίου και στρατιωτικούς με βίλες στα βόρεια προάστια και δημοσιογράφους που ξιφουλκούν για το μεγαλείο της φυλής και την ανάγκη νέων εξοπλισμών.
Ναι. Κουρήδες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Αλλά πέρα από αυτά, παραδεχτείτε το. Τα εξοπλιστικά του ΥΕΘΑ και οι μίζες από αυτά πουλάνε. Κι εσείς ένας αρθρογράφος που ξιφουλκεί για την ανάγκη περικοπής- αν όχι κατάργησης- εξοπλισμών είστε. Για τις μίζες από τα εξοπλιστικά των υπουργείων Υγείας, Γεωργίας, Τουρισμού, Ενέργειας γιατί δεν μιλάτε; Για τα σκάνδαλα με τα τεράστια ασανσέρ στα νοσοκομεία της Αθήνας; Για τα μηχανήματα που έχουν δωρίσει ομογενείς σε περιφερειακά νοσοκομεία και αυτά μένουν ανενεργά λόγω έλλειψης ανταλλακτικών ευτελών ποσών γιατί δε μιλάμε; Για τη σπατάλη δημοσίου χρήματος σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και δήθεν εκπαιδευτικά προγράμματα γιατί δε μιλάμε; Μιλάτε για περικοπές στην άμυνα ώστε να διοχετευθούν αλλού. Ποιός μου εγγυάται ότι δε θα πάνε στις τσέπες των πολιτικών που θα πάρουν τη θέση του Τσοχατζόπουλου, του Βενιζέλου, του Παπαντωνίου, του Αρσένη, του Σημίτη, του Λαλιώτη κλπ κλπ… Κανείς! Πόσω δε μάλλον εσείς κύριε αρθρογράφε.
«Και αν όλο αυτό το σύστημα νιώσει να κλυδωνίζεται, στο βάθος υπάρχει πάντα η τουρκική απειλή, αφάνταστα χρήσιμη για να τρώνε τα παιδιά το φαΐ τους»
Η τουρκική απειλή, υπαρκτή πολύ περισσότερο από τον σοσιαλισμό στα οράματα του Αντρέα ή του Τίτο, θα μπορούσε σίγουρα να μας λείπει. Αλλά αγνοείτε μάλλον ότι παραβιάσεις του εναέριου χώρου της χώρας, για περίπου μια δεκαετία μετά το περιστατικό Δινόπουλου- Σκαμπαρδώνη δεν είχαν σημειωθεί. Κι όμως, κανένα μέλος των Ενόπλων Δυνάμεων δε θέλει την ένοπλη σύρραξη. Γιατί πολύ απλά, ξέρει από πρώτο χέρι και καλύτερα από όλους τι απώλειες αυτή θα προκαλέσει. Οι ένοπλες δυνάμεις δρουν ανασταλτικά. Αποτρεπτικά. Γιατί οι πόλεμοι προϋπάρχουν της γραπτής καταγραφής του χρόνου. Απλά τα μέσα έχουν αλλάξει. Και αυτό δεν το άλλαξε ούτε και επεδίωξε να το αλλάξει καμία κυβέρνηση, κανενός κράτους στον κόσμο, είτε το έλεγαν ΕΣΣΔ, είτε Κίνα, είτε Ανγκόλα, είτε Ουγκάντα!
Είναι ειρωνεία να αποκαλείτε τον Πύρρο Δήμα ήρωα όταν σηκώνει τρεις και τέσσερις φορές το βάρος του επειδή ‘σηκώνει στους ώμους του το βάρος της Ελλάδας’ και να θεωρείτε ντροπή να αποκαλείται ήρωας ο Γιώργος Ανδρουλάκης, ένας άνθρωπος που σηκώνει εφτά, οχτώ και εννιά φορές το βάρος του ενώ κουβαλάει στους ώμους του το βάρος της Άμυνας της Ελλάδας.
covert angels 