Πυγμαχία βλακείας… Round II…

Το παρόν,

αποτελεί φυσική συνέχεια των μαθημάτων Αμερικανικής Ιστορίας ΜΜΧΙΙ και της πυγμαχίας βλακείας στην οποία δέρνει και δέρνεται ο Έλληνας. Πηγάζει από την κοντόφθαλμη και ανεύθυνη συμπεριφορά μερικών ανεγκέφαλων πλασμάτων που ενώ στο μικρόκοσμό τους θεωρούν ότι ανήκουν σε μία κοινωνική δομή χωρίς αρχές, εντούτοις κάνουν ότι τους έχουν πει κάποιες άλλες αρχηγικές φυσιογνωμίες.

Κάηκαν χθες το βράδυ στα Εξάρχεια, τέσσερα αυτοκίνητα. Έβαλαν φωτιά σε μία Μερσεντές και τα άλλα τρία ήταν παράπλευρες απώλειες. Και ο καθένας μας θα πει- αφελώς ενδεχομένως, «μα καλά, στα Εξάρχεια πήγε και πάρκαρε τη Μερσεντές ο ηλίθιος;». Αλλά είναι σωστό αυτό; Είναι σωστό στο κέντρο μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας, να μην μπορεί ο καθένας να παρκάρει το αυτοκίνητό του; Σε τι διαφέρει αυτή η πόλη από την Μητρόπολη του Μπάτμαν, όπου πριν εμφανιστεί ο υπερήρωας και την καθαρίσει από εγκληματίες, υπήρχαν γκέτο στα οποία υπήρχε άβατο;

Και στην τελική, το αυτοκίνητο του καθενός, είναι ιδιοκτησία αυτού. Όταν έχω δουλέψει κι έχω ιδρώσει εγώ ο ίδιος για να αποκτήσω το υλικό αγαθό που ΕΓΩ θέλω, δεν μπορώ να δεχτώ κανένας, με το έτσι θέλω, να μου το καταστρέφει. Μία Μερσεντές αντιστοιχεί σε περίπου 60-80 μισθούς σήμερα. Με ποιό δικαίωμα, πάει ο οποιοσδήποτε και με υλικά που στοιχίζουν λιγότερο από μισό μισθό, τη μετατρέπει σε κάρβουνα;

Όταν λέω και γράφω ότι η ανοχή της Πολιτείας σε φαινόμενα αριστερής ή ακροαριστερής ή πέρα από τα όρια αριστερής, βίας είναι που έχει φέρει την άνοδο του κόμματος του εθνικοσοσιαλισμού που όλοι βλέπουμε, και τέτοιου είδους ενέργειες εννοώ.

Και να σας πω και το άλλο σενάριο; Θέλετε; Είναι ωραία ιστορία για να ΜΗΝ αποκοιμηθείτε. Έχει και δύο εκδοχές οπότε μπορείτε να την πείτε στα παιδιά σας, όχι ένα αλλά δύο βράδια. Μία λιγότερο και μία περισσότερο συνωμοσιολογική. Έστω ότι το αυτοκίνητο αυτό το είχε αγοράσει κάποιος, μεταχειρισμένο από Γερμανία (έδωσε δηλαδή λιγότερα απ’όσα θα έδινε να το πάρει καινούριο) και δεν είχε βρει αλλού να το παρκάρει, Σάββατο βράδυ στην Αθήνα. Και έστω ότι αυτός ο κάποιος ήταν ξάδερφος, κάποιου Χρυσαυγίτη. Θέλετε να το συνεχίσω το σενάριο ή κατέστη σαφές; Και δε σας είπα το χειρότερο ακόμη. Έστω ότι κάποιος Χρυσαυγίτης, έχει την οικονομική δυνατότητα και αγοράζει μεταχειρισμένο από Γερμανία, για δεύτερο (τουτέστιν, δεν καίγεται δηλαδή, γιατί δεν είναι το αυτοκίνητο με το οποίο μετακινείται). Και το παρκάρει εκεί στα Εξάρχεια. Και φεύγει. Και φεύγει και ανενόχλητος διότι αυτός που έχει την οικονομική δυνατότητα που προαναφέρθηκε, δεν έχει την κλασική εμφάνιση του χρυσαυγίτη με τις μπότες τις Βέρμαχτ και το φεγγαρόφως να αντανακλά στο κρανίο του. Και γυρνάει όταν βλέπει τα ΜΑΤ να μαζεύονται στην περιοχή. Την βλέπετε την πλοκή, έτσι; Δε νομίζω να χρειάζεται να σας την κάνω πιο λιανά. Αυτό που δεν ξέρω και θέλω να μου πείτε είναι ποιός θα είναι εκείνος που θα σταματήσει τον αστικό εμφύλιο. Ποιός;

Μας έχουν βάλει σε ένα τριπάκι πολύ επικίνδυνο. Δεν βλέπουμε πέρα από τις, βουτηγμένες στον καταναλωτισμό και τα συνακόλουθα αυτού, χρέη, μύτες μας και μας χώνουν συνεχώς σε δίπολα. Συνεχώς όμως.

Ξυπνήστε κύριοι. Οι Πέρσες επεβίωσαν τόσα χρόνια μετά τις Πλαταιές διότι απλούστατα οι Έλληνες πλακώνονταν μεταξύ τους. Δεν υπάρχουν πραγματικά δίπολα. Δεν υπάρχουν Αθηναίοι και Σπαρτιάτες, Σιίτες και Σουνίτες, γαύροι και βάζελοι, φεράρι και μακλάρεν, Ναδάλ και Φέντερερ κλπ κλπ. Μόνο έχοντες και μη έχοντες υπάρχουν. Και αυτοί, υπάρχουν εντός κάθε πολιτικής παράταξης!

Καληνύχτα και καλή μας τύχη!