Οι θεωρίες συνωμοσίας ανέκαθεν γοήτευαν τους ανθρώπους γιατί είχαν απήχηση στη ρομαντική πλευρά τους. Το ανεξήγητο, το μυστηριώδες και το άγνωστο που εμπεριείχαν (και εμπεριέχουν) ξυπνούσαν τους φόβους που υπέκρυπτε η άγνοια. Ταυτόχρονα τρέφονταν και τρέφονται από την ημιμάθεια των ανθρώπων και τον εγωισμό τους.
Το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ΜΚΔ) έχουν κατηγορηθεί για την ανάπτυξη και ανάδειξη θεωριών συνωμοσίας. Εσφαλμένα όμως. Οι πολέμιοι αυτών των θεωριών, καταδικάζουν πολλές φορές τα προαναφερθέντα «εργαλεία» καθώς σε μία επιδερμική εξέταση των πραγμάτων, φαίνεται ότι είναι υπεύθυνα για την ανάδειξή τους. Όσο περισσότερο έχει χρειαστεί κανείς να επεξεργαστεί και να αναλύσει δεδομένα και να εμβαθύνει σε κάποιον από τους κλάδους της επιστήμης ή της διανόησης μπορεί εύκολα να αντιληφθεί ότι στην πραγματικότητα, θεωρίες συνωμοσίας υπήρχαν ανέκαθεν. Το μήλο της Εδέμ. Την Κατάρα του Φαραώ. Κείμενα που δήθεν περιείχαν κώδικες τους οποίους αν αποκρυπτογραφούσε κανείς θα μπορούσε να επικοινωνήσει με εξωγήινα ή υπερφυσικά όντα. Χάρτες για πυραμίδες κάτω από πυραμίδες που αν τις ξεκλείδωνες θα μπορούσες να καλέσεις εξωγήινα ύ υπερφυσικά όντα για να αντιμετωπίσουν τα προαναφερθέντα εξωγήινα ή υπερφυσικά όντα. Χάρτες που οδηγούσαν τους συμμετέχοντες στην τελευταία σταυροφορία στη χαμένη Ατλαντίδα και μυστικά υποθαλάσσια περάσματα που θα τη συνέδεαν με την Ουτοπία του Μαρξ… τα ΜΚΔ της εποχής μας μόνο ένα πράγμα έχουν προσφέρει παραπάνω. Την ευκολία και ως εκ τούτου, ταχύτητα μετάδοσης και διάδοσης. Συνέχεια