Η δασκάλα με τα καστανά μαλλιά

Σας έχω συνηθίσει να σας μιλάω για πεσόντες εν καιρώ πολέμου. Ίσως έχετε συνηθίσει να διαβάζετε για πιλότους που θυσιάστηκαν στον βωμό του καθήκοντος. Έχετε διαβάσει για άνδρες που έλαβαν τον Σταυρό της Βικτωρίας. Σήμερα θέλω να διαφοροποιηθώ λίγο και να σας μιλήσω για έναν άλλο, συγκεκαλυμμένο φύλακα άγγελο με αυτό το όνομα…

Πέντε χρόνια στο ίδιο σχολείο, κάθε Σεπτέμβριο έπαιρνε αγγελούδια πρωτάκια από την αγκαλιά του καλοκαιριού και τα παρέδιδε στο τέλος της άνοιξης, στη δασκάλα της δευτέρας.

Πέντε χρόνια στο ίδιο σχολείο, στο Connecticut. Σε μια πόλη 28000 κατοίκων που την τελευταία ανθρωποκτονία στις γειτονιές της, την έζησε πριν μια δεκαετία.

Πέντε χρόνια η δασκάλα της πρώτης, αγαπητή σε όλα τα παιδάκια που την είχαν δασκάλα είχε γίνει πλέον γνωστή για τη συνήθειά της να μασάει τσίχλα στην τάξη. Μεμπτό θα πει κανείς. Ανάρμοστο για δασκάλα. Κι όμως, η διευθύντρια του σχολείου είχε δει σωστά ότι κάτι άλλο, μεγαλειώδες κρύβεται μέσα στην ψυχή της νεαρής δασκάλας που όπως έλεγε η ίδια έκανε τη δουλειά των ονείρων της και είχε, χάριν της αφοσίωσης στο λειτούργημα του δασκάλου, κάνει τα στραβά μάτια στο… κακό συνήθειο της τσίχλας.

Το πρωινό της 14ης Δεκεμβρίου 2012, μέσα σε λιγότερο από 20 λεπτά, όλα θα άλλαζαν για τη μικρή κοινωνία της Newtown- Νεάπολη κατά το ελληνικό. Ήταν μία ακόμη συνηθισμένη μέρα. Τίποτα δεν έδειχνε ότι θα επακολουθήσει το μακελειό που είδε όλη η Γη στις ειδήσεις!

Ένας θρασύδειλος πιτσιρίκος, μόλις συμπληρώνοντας δύο δεκαετίες ζωής, με το μουστάκι ακόμη στην κολότσεπη πήρε τρία από τα τέσσερα όπλα της μητέρας του και οδηγώντας το αυτοκίνητό της, έφτασε στο δημοτικό σχολείο του χωριού Sandy Hook της Newtown. Κραδαίνοντας μία ημιαυτόματη αραβίδα Bushmaster Μ4Α3 των .223 σκόρπισε τον θάνατο όπως κάνουν οι ήρωες των παιχνιδιών στον υπολογιστή του. Μόνο που τα δικά του θύματα δε θα σηκωθούν ξανά την επόμενη φορά που θα ξεκινήσει την πίστα. Αυτό που με εξοργίζει πιο πολύ όμως είναι ότι τα δικά του θύματα δεν αποτελούσαν απειλή για κανέναν. Ήταν μικρά παιδιά, δημοτικού. Ούτε οι αφρικανοί πολέμαρχοι των περασμένων δεκαετιών δεν τα στρατολογούσαν από τόσο μικρά…

Ο- έχων το ένα τέταρτο των διαστάσεων του Arnold- εκτελεστής, προχωρά στον διάδρομο χωρίς να αρθρώσει λέξη. Απλά προχωρά και πυροβολεί. Με τους πρώτους πυροβολισμούς, βλέπει κανείς λογιών λογιών αντιδράσεις. Άλλοι βγαίνουν έξω να τον σταματήσουν, άλλοι κρύβονται κάτω από τραπέζια και γραφεία, άλλοι κλειδαμπαρώνονται μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας.

Μία μικρή δασκάλα, η Victoria Soto αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο και αμέσως βλέπει ότι στην αίθουσα της πρώτης δημοτικού δεν έχει τίποτα με το οποίο να μπορεί να θωρακίσει την πόρτα. Δεν μπορεί να βγάλει τα παιδιά της σε άλλη αίθουσα. Εκμεταλλεύεται όμως τις μικρές τους διαστάσεις και τα κρύβει μέσα στις ντουλάπες της τάξης. Τα παιδιά της δεν αντιδρούν, νομίζουν ότι παίζουν κρυφτό! Όταν ο φονιάς μπουκάρει στην τάξη της, τη βρίσκει να στέκει μπροστά από μία από τις ντουλάπες και του λέει κοφτά ότι τα παιδιά της τα έχει στείλει στο γυμναστήριο του σχολείου. Και ο άνανδρος την πυροβολεί σχεδόν εξ επαφής. Ο θάνατός της Soto είναι ακαριαίος. Κανένα από τα παιδιά όμως δεν βγάζει άχνα. Ο εκτελεστής φεύγει για άλλη αίθουσα προκειμένου να σκοτώσει κι άλλα παιδιά πριν ο ίδιος θέσει τέλος στην έτσι κι αλλιώς χαμένη, ζωή του αφού με την τροποποίηση του ποινικού κώδικα του Connecticut θα εξέτιε ισόβια κάθειρξη χωρίς αναστολή.

Με τη δική της θυσία, και την ταχύτητα με την οποία αντέδρασε στα δεδομένα της στιγμής, η Victoria Soto έσωσε τις ζωές όλων των μικρών της αγγέλων και φόρεσε αιώνια πλέον τα δικά της αγγελικά φτερά.

Δεν θα μπορέσει να διαμορφώσει άλλα παιδικά μυαλά αλλά σίγουρα άφησε ένα ισόβιο στίγμα στα παιδιά όλου του δημοτικού σχολείου που την είχαν δασκάλα και θα τη θυμούνται.

Μέσα από σκηνές απύθμενης τρέλας, μπορείς να ξεχωρίσεις και στιγμές υπεράνθρωπης γενναιότητας. Και τότε, δεν έχουν σημασία ούτε οι τσίχλες, ούτε το χρώμα των νυχιών. Αλλά και ο πιο αδαής μπορεί να καταλάβει γιατί την αγαπούσαν τα παιδιά και γιατί ο θυμόσοφος λαός μας λέει ότι από μικρό κι από τρελό…

ΑΘΑΝΑΤΗ!

Victoria Soto.

2 Σχόλια

Filed under Πεσόντες

2 responses to “Η δασκάλα με τα καστανά μαλλιά

  1. MT

    Υπήρξε όντως ένας αγγελος στη γη… Την ευχαριστούμε για όλες τις ψυχουλες που έσωσε….

    Μου αρέσει!

  2. Παράθεμα: The Victoria Cross- Ο Σταυρός της Βικτωρίας | covert angels

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s