Παναγιώτης Αργυρόπουλος… Άλλος ένας ξεχασμένος ήρωας-άγγελος;;;

Το όνομα Αργυρόπουλος είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Πολεμική μας Αεροπορία. Τρεις διαφορετικοί Αργυρόπουλοι έχουν τιμήσει τα εθνικά εναέρια χρώματα κι έχουν βάψει με πορφύρα τους ελληνικούς και ξένους ουρανούς.

Ο Σμηναγός Παναγιώτης Αργυρόπουλος εισήλθε στη Σχολή Αεροπορίας και αποφοίτησε το 1937 με τον βαθμό του Σμηνία. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, ως πιλότος της θρυλικής πλέον 22ης Μοίρας Δίωξης. Πολύ γρήγορα έδειξε το επιθετικό του ένστικτο και το κυνηγετικό του ταλέντο, επιτυγχάνοντας την πρώτη του επιβεβαιωμένη κατάρριψη στις 3 Νοεμβρίου- θύμα του ένα Ζ1007bis της 107Gruppo. Είχε προηγηθεί μία μη επιβεβαιωμένη κατάρριψη ενός CR42 της 150Gruppo την προηγούμενη μέρα. Στις 15 του ίδιου μήνα, στο μέτωπο της Κορυτσάς πλέον, ο Αργυρόπουλος σημείωσε την 2ου κατάρριψη, και μοναδική της μέρας εκείνης, ένα S79 της 105Gruppo. Δέκα μέρες αργότερα, ένα BR20 της 116Gruppo, δε θα γυρνούσε στη βάση του, χτυπημένο από τα πολυβόλα του PZL του Αργυρόπουλου.

Αυτή ήταν και η τελευταία κατάρριψη ιταλικού αεροσκάφους για τον Αργυρόπουλο, όχι όμως και η τελευταία κατάρριψη του πολέμου για εκείνον. Στις 14 Απριλίου, μία μέρα πριν την περίφημη αερομαχία των Τρικάλων, με το PZL του κατέρριψε ένα γερμανικό Ju-87. Το πρώτο γερμανικό Stuka που έπεφτε από ελληνικά πυρά. Την επόμενη μέρα ήταν ένας από τους 12 μαχητές που στη σκιά του Ολύμπου αντιμετώπισαν 25 Ju-87 και ισάριθμα Bf-109Ε στην αερομαχία των Τρικάλων. Φυσικά, όπως αναμενόταν, κανείς τους δεν ήταν διατεθειμένος να πέσει αμαχητί και η κατάρριψη ενός από τα Bf-109 της JG27 πιστώνεται στον επισμηνία πλέον, Αργυρόπουλο. Μετά από αυτό ο αργυρόπουλος διέφυγε στη Μ. ανατολή όπου δημιουργήθηκε η αναγεννημένη Αεροπορία, μέσα από τα αποκαΐδια της ΕΒΑ και μέσα στις τάξεις της RAF. Εντάχθηκε στην 335ΜΔ και αρχικά πετούσε τα, πολύ ανώτερα του γνώριμου σε εκείνον PZL, Hawker Hurricane. Ο Αργυρόπουλος απλώς πετούσε, με την ίδια αποτελεσματικότητα, σα να του ήταν αδιάφορο αν θα πετούσε με το τάδε αεροσκάφος ή το δείνα. Τιμήθηκε από τη Μεγάλη Βρετανία με το Distinguished Flying Cross και αριθμό άλλων ηθικών αμοιβών τόσ ελληνικών όσο και συμμαχικών. Επεβίωσε του πολέμου και επέστρεψε μαζί με την υπόλοιπη 335, στην απελευθερωμένη πατρίδα, για να τη βρει εν μέσω εμφύλιας καταιγίδας. Και η καταιγίδα αυτή δεν έλεγε να κοπάσει. Μέσα σε αυτήν την καταιγίδα, έπεσε κι εκείνος, όταν το spitfire του, προσέκρουσε στη θάλασσα, κοντά στον Όρμο της Βάρης. Το ημερολόγιο έγραφε 15 Ιουνίου 1945 όταν έπεσε υπέρ Πατρίδος ο σμηναγός Αργυρόπουλος Παναγιώτης. Και είναι καθήκον δικό μας να διατηρήσουμε τη Μνήμη του ζωντανή γιατί είναι ΑΘΑΝΑΤΟΣ! ΑΙΕΝ ΥΨΙΚΡΑΤΕΙΝ!