9 μήνες έχουν κιόλας περάσει από τις 13 Ιανουαρίου που ο Dr. Edison Pugh, πέρασε στην αιωνιότητα…
Σε ηλικία 20 ετών έλαβε το BSc του από το πανεπιστήμιο της Ουαλίας στο Cardiff, ενώ τρία χρόνια αργότερα, το 1959, το διδακτορικό δίπλωμα ειδίκευσης στη Μεταλλουργία.
Εργάστηκε για τέσσερα χρόνια στα Εργαστήρια Αμυντικών Προτύπων στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας. Αποκτώντας διεθνή φήμη για τις έρευνές του στον τομέα της διάβρωσης, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής του ζωής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από το 1963 ως το 1970 εργάστηκε στο Ερευνητικό Ινστιτούτο προηγμένων μελετών της γνωστής Martin- Marietta στη Βαλτιμόρη. Στο δεύτερο μισό της θητείας του στο εν λόγω ινστιτούτο ανέλαβε επικεφαλής του τμήματος υλικών αυτού.
Η ακαδημαϊκή του καριέρα περιλαμβάνει τη θέση καθηγητή μεταλλουργίας στο πανεπιστήμιο του Illinois και τελικά, του επικεφαλής του τομέα μεταλλουργίας του NIST επίσης στο Maryland. Συνταξιοδοτήθηκε το 2000.
Οι έρευνες του Dr Pugh, εστίαζαν κυρίως στην πρόβλεψη της επίδρασης διαβρωτικών περιβαλλόντων σε κράματα χαλκού, τις ιδιότητές τους και τελικά, τον τρόπο που αυτά καταλήγουν να θραύονται. Για τις έρευνές του αυτές τιμήθηκε με βραβεία όπως το NACE Whitney Award for Corrosion Science, το United States Commerce Department Silver Medal και την ένταξη σε επιστημονικές κοινότητες όπως η ASM International και η NACE International.
Καλούνταν συχνά να μιλήσει σε σεμινάρια διαφόρων πανεπιστήμιων ανά τις Ηνωμένες Πολιτείες για θέματα μεταλλουργίας και δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε μιλήσει ως καλεσμένος keynote speaker σε παγκόσμια συνέδρια μεταλλουργίας, υλικών ή διάβρωσης, μετά τη συνταξιοδότησή του. Προσωπικά, είχα την τύχη να τον γνωρίσω και να ανταλλάξω ελάχιστες (σε χρόνο) αλλά σημαντικότατες (για μένα) κουβέντες μαζί του σε συνέδριο της ASM International στο Seattle το 2006.
Η συνδρομή του και η έμπνευση που παρείχε στους νέους επιστήμονες σίγουρα θα λείψουν από την επιστημονική κοινότητα της διάβρωσης.
Dr. Edison Neville Pugh (1936-2015)
covert angels 