3 Ιταλοί πιλότοι… 2 Έλληνες χειριστές…

Ζούμε σε καιρούς δύσκολους που μας θυμίζουν μέρες τις οποίες μόνο από περιγραφές και διηγήσεις γνωρίσανε οι σημερινές γενιές. Ζούμε σε μέρες που αν και δεν λείπουν τα πρότυπα, αδυνατούμε να τα δούμε μέσα στη σήψη του όλου συστήματος. Σαν σήμερα όμως, πριν 71 χρόνια, δύο υπερασπιστές της Πατρίδας, έπεσαν μαχόμενοι για ιδανικά και αξίες που σήμερα αρνούμαστε να δούμε. Διότι πολύ απλά, τα ανθρώπινα όντα που ψηφίσατε και ψηφίσαμε να κυβερνούν, επιλέγουν να τις απεμπολούν!

Σαν σήμερα, 23/2/1941, πάνω από το μέτωπο της Ηπείρου, η Πολεμική μας Αεροπορική οικογένεια, θρήνησε δύο κατάφρακτους ιππείς της εποχής εκείνης από δύο διαφορετικές Μοίρες Δίωξης. Ο ένας, της 23ης Μοίρας, είχε ζέψει το PZL P.24 του, και ο δεύτερος, ένα Gloster Gladiator της 21ης Μοίρας Διώξης.

Τρία Gladiator της 21ης ΜΔ με τους Σμηναγούς Χόνδρο και Σκαλτσογιάννη και τον επισμηνία Χριζόπουλο, σε συνεργασία με πέντε PZL της 22ης ΜΔ και εννιά της 23ης ΜΔ είχαν ως αποστολή τη συνοδεία βομβαρδιστικών Potez 63 στην περιοχή του χωριού Μπούμπεσι. Κατά την αποστολή, εντοπίσθηκαν δύο σμήνη πέντε και εφτά ιταλικών καταδιωκτικών αντίστοιχα, που απείχαν δύο χιλιόμετρα μεταξύ τους.

Ο πρώτος σχηματισμός δεν επιθυμούσε την εμπλοκή με τα ελληνικά μαχητικά. Ο δεύτερος σχηματισμός όμως ενεπλάκη σε αερομαχίά με τα ελληνικά μαχητικά. Κατά την αερομαχία καταρρίφθηκε από τα πυρά των ιταλικών μαχητικών το PZL του υποσμηναγού Σκρουμπέλου Νικόλαου. Φλεγόμενο, κατέπεσε βόρεια της Κλεισούρας με αποτέλεσμα τον θάνατο του χειριστή.

Στην αερομαχία αυτή, κατά την οποία οι Ιταλικές δυνάμεις έχασαν 3 από τα 7 G.50 που ενεπλάκησαν, τραυματίστηκε σοβαρά και ο επισμηνίας Χριζόπουλος Κωνσταντίνος. Παρά την ακατάσχετη αιμορραγία εξ αιτίας των τραυμάτων του, κατάφερε να προσγειώσει αναγκαστικά το Gladiator του. Κατά την προσγείωση όμως, το αεροπλάνο του ανατράπηκε και ανεφλέγη με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο ηρωικός χειριστής. Η πράξη του αυτή, προκάλεσε- δικαίως- αίσθηση σε όλους τους συμπολεμιστές του στις μοίρες δίωξης.

Για τη δράση τους οι χειριστές προήχθησαν στον ανώτερο βαθμό και τιμήθηκαν, ο υποσμηναγός Σκρουμπέλος με το χρυσό αριστείο ανδρείας και ο επισμηνίας Χριζόπουλος με το αργυρό αριστείο ανδρείας- την υψηλότερη πολεμική διάκριση που απονέμεται σε υπαξιωματικούς.

Η ουσία όμως είναι ότι ενεπλάκησαν με τον εχθρό. Ακολούθησαν το δρόμο του καθήκοντος, της αρετής και έπεσαν σε αυτόν. Δεν λιποψύχησαν, δεν λάκισαν. Αν τους ρωτούσε κάποιος, θα απαντούσαν ότι απλά εκτελούσαν εντολές και ότι ο καθένας στη θέση τους το ίδιο θα έκανε. Και αυτό φαίνεται και στη μνεία για την απονομή του χρυσού αριστείου στον Σκρουμπέλο όπου αναφέρεται ότι «(…) Κατά τον πόλεμο του 1940 εως 1941, μετασχών εις πλείστας πολεμικάς αποστολάς και εμπλακείς εις αερομαχίας μετά του εχθρού, επέδειξε εξαιρετικήν τόλμην, ηρωισμόν και υπέροχον πνεύμα αυτοθυσίας, πεσών τελικώς, ηρωικώς μαχόμενος εις το πεδίον της μάχης».

Όλη η οικογένεια της Πολεμικής Αεροπορίας έκανε το καθήκον της συμβάλλοντας στη δημιουργία του Έπους του ’40. Εκείνη τη μέρα όμως, ήταν συγκεκριμένα ο επισμηναγός Σκρουμπελος Νικόλαος και ο αρχισμηνίας Χριζόπουλος Κωνσταντίνος! Είθε να αποτελούν αιώνιο παράδειγμα!

Αθάνατοι!