Το τρίξιμο των μεταλλικών μεντεσέδων της κεντρικής πύλης του στρατοπέδου της Φρουράς, καλύπτει ο δεκανέας αλλαγής με το πιο τρομακτικό παράγγελμα του στρατεύματος:
«ΕΦ ΌΠΛΟΥ- ΛΟΓΧΗ» και τέσσερις ξιφολόγχες μπαίνουν συρταρωτά σε ισάριθμα όπλα.
Σε λίγο, θα έχουν το Ιερότερο μέρος της χώρας, σταθερά πίσω τους. Και τα βλέμματα όλων των πεσόντων της Πατρίδας, σταθερά πάνω τους…
Σε καιρούς χαλεπούς, καιρούς πολέμου ή αβεβαιότητος, υπάρχει ένα ιδιαίτερο είδος πολεμιστή, πάντα άγρυπνο και έτοιμο να αποκριθεί στο προσκλητήριο της Πατρίδος. Ένας κοινός άνδρας με ένα ιδιαίτερο πάθος για επιτυχία. Σφυρηλατημένος από τις δυσκολίες, στέκει ακλόνητος δίπλα σε κάθε ιστορικό πολεμιστή για να υπηρετήσει κι εκείνος την Πατρίδα του, τους συνανθρώπους του και να προστατεύσει όλα τα κεκτημένα για τα οποία ήδη απεβίωσαν γενιές και γενιές θαρραλέων Πολεμιστών.
Είναι ο Εύζων.
Το φάριο και το τσαρούχι μου είναι σύμβολα τιμής και βαριάς κληρονομιάς. Κληροδοτήματα των πολεμιστών που έπεσαν πριν από εμένα. Λίγο ή πολύ, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι ενσαρκώνει την πίστη εκείνων που ορκίστηκα να υπερασπίζομαι και εκείνων που το μυαλό μου θεωρεί αυτονόητο ότι θα προστατεύσω.
Φορώντας το γαλάζιο μπερέ, αποδέχομαι την ευζωνική μου ευθύνη και τον τρόπο ζωής που φέρει μετ’ αυτής. Είναι ευθύνη αλλά ταυτόχρονα προνόμιο και ευτυχείς είναι εκείνοι που το έχουν καταλάβει. Είναι προνόμιο που το διεκδικώ και κατακτώ καθημερινά. Ακούραστα αλλά με κόπο. Με κόπο και ιδρώτα. Και αν οι συνθήκες ή οι συγκυρίες το απαιτήσουν, με ιδρώτα και αίμα.
Η προσήλωσή μου στην Πατρίδα και τους Ευζώνους μου είναι πέρα από την όποια αμφισβήτηση. Κανείς δεν δύναται να έχει άποψη και δεν μπορώ να επιτρέψω στον εαυτό μου να δώσω σε κανέναν το περιθώριο να έχει άποψη. Άνδρες γενναίοι έχουν πολεμήσει και πεθάνει χτίζοντας την περήφανη παράδοση και την επίφοβη φήμη που καλούμαι να κρατήσω στο ύψος τους.
Με προίκισε η Φύση με σωματικά και πνευματικά προσόντα όχι μόνο για να τα επιδεικνύω περήφανα. Πολύ περισσότερο, για να υπηρετώ ταπεινά τους συμπατριώτες μου, ειδικά αν δεν μπορούν να υπερασπιστούν οι ίδιοι τους εαυτούς τους. Είτε μου είναι γνωστοί είτε άγνωστοι, σαν ο καθένας τους να ήταν ο Άγνωστος Στρατιώτης. Αυτό είναι που περιμένει η Πατρίδα μου από μένα.
Δε χρειάζεται εγώ ο ίδιος να διαφημίζω την προσφορά μου. Διαφημίζεται από μόνη της μέσα από την υπηρεσία μου. Δεν επιζητώ αναγνώριση για την υπηρεσία μου. Η ανταμοιβή μου είναι που μπορώ να φορώ τον ντουλαμά μου και τη φέρμελή μου. Οικειοθελώς αποδέχομαι τους εγγενείς κινδύνους της υπηρεσίας μου και θέτω τη Φρουρά τη Σημαία, το Μνημείο και τους θεσμούς της Πατρίδας, πάνω από εμένα και την ασφάλειά μου.
Η ικανότητά μου να ελέγχω τα αισθήματα, τα συναισθήματα και τις κινήσεις μου, με κάνει να διαφέρω από όλους τους υπόλοιπους στην κοινωνία γύρω μου. Και αυτό αντικατοπτρίζει έναν χαλύβδινο χαρακτήρα μέσα από ένα σιδηρό κορμί. Χωρίς χαρακτήρα δεν μπορεί ο Εύζων να υπάρξει. Είναι απλά ένα φθαρτό από τον χρόνο κορμί. Το ευζωνικό μου ήθος είναι αυτό που μένει από μένα για τις επόμενες γενιές. Ο λόγος μου είναι συμβόλαιο και είναι δεσμευτικός.
Μαθαίνω να διοικούμαι προτού μάθω να διοικώ. Ότι θα μου δοθούν εντολές να εκτελέσω είναι κάτι που αναμένω. Δε μου φαίνεται παράλογο. Παράλογο θα είναι να υπάρχει ασυνέχεια διοικήσεως και να μη βγω μπροστά, να μην οδηγήσω εγώ τους συμπολεμιστές μου στην επίτευξη του στόχου. Οδηγώ και δείχνω στους άλλους πώς να με ακολουθήσουν. Είμαι παράδειγμα.
Δεν παραιτούμαι. Δεν εγκαταλείπω. Ταλαντώνομαι αλλά δεν κάνω πίσω βήμα. Αν πέσω, θα σηκωθώ ξανά. Κάθε φορά. Θα συγκεντρώσω κάθε ικμάδα ενέργειας ώστε να προστατεύσω τους συμπολεμιστές μου Εύζωνες και να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας, όπου και όποτε κληθούμε επ’ αυτού.
Απαιτώ πειθαρχία. Απαιτώ και πρωτοβουλία. Η επιτυχία ή η αποτυχία της αποστολής μου εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από μένα. Όλα γίνονται στην εντέλεια αλλιώς δεν το δέχομαι. Εγώ έχω την ευθύνη αν κάτι πάει στραβά. Εγώ είμαι υπεύθυνος αν δεν βγει σωστά. Γιατί πάντα θα μπορούσα να είχα κάνει κάτι άλλο που να προβλέψω ή να διαγνώσω το λάθος. Η προσοχή μου στη λεπτομέρεια, ο αέναος αγώνας με τον εφησυχασμό. Η εκπαίδευσή μου δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένη και τελειωμένη.
Στις χειρότερες των περιπτώσεων, η ιστορία και η παράδοση των Ευζώνων και το δέσιμο με τους συνεύζωνές μου ισχυροποιεί τη θέλησή μου.
Δε θα δεχθώ την αποτυχία. Ακόμη και στο χώμα θα είμαι όρθιος.
Θα είμαι ο Εύζων.
Filed under Φρουρά, Random thoughts
Δανείζομαι σήμερα τον τίτλο από το εξαίρετο βιβλίο του Στρατηγού Σταμάτη και τον παραφράζω για να φέρω μια άλλη οπτική γωνία- τη δική μου- ενός θλιβερού γεγονότος…
Ακροδεξιοί λέει, χτύπησαν την εγγονή του Χριστόδουλου Τσιγάντε, στο κέντρο της Αθήνας. Κακώς, πολύ κακώς, πάρα πολύ κακώς! Και όχι μόνο επειδή είναι η εγγονή του Χριστόδουλου Τσιγάντε, αλλά επειδή δεν είναι σωστό να χτυπάς τον οποιοδήποτε συνάνθρωπό σου, μόνο και μόνο επειδή τον πέτυχες στον δρόμο! Αν σου έβρισε τη μάνα, προσπάθησε να κρατηθείς και να μην τον σαπίσεις στο ξύλο- αν και πολύ αμφιβάλλω για τον μέσο Έλληνα- αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Γενικώς, είναι λάθος να περπατάς στον δρόμο, ψάχνοντας για κόσμο να σακατέψεις. Τουλάχιστον έτσι έχω δει εγώ!
Από την άλλη όμως, εξήγησέ μου εσύ που μετέφερες και κυρίως, εσύ που αναμετέδωσες την είδηση, ποιός είναι ο Χριστόδουλος Τσιγάντες; Τι έκανε; Γιατί είναι ντροπή να χτυπήσει κάποιος την εγγονή του; Και μη νομίζεις ότι ρίχνω άδεια να πιάσω γεμάτη… Όχι, ούτε καν. Εγώ ξέρω πολύ καλά ποιός ήταν ο Χριστόδουλος Τσιγάντες και τι σήμαινε η μορφή του τόσο για τους Ιερολοχίτες του όσο και για τους ΛΟΚατζήδες του.
Θέλω κάποιος να μου εξηγήσει, γιατί είναι ντροπή να χτυπάει κάποιος την εγγονή του Τσιγάντε, όταν όλον τον υπόλοιπο χρόνο, βρίζουμε το οικοδόμημα μέσα στο οποίο υπηρέτησε ο ίδιος, επιβραβεύουμε το κάψιμο του συμβόλου που ο ίδιος με καμάρι έφερε στο μπερέ του και καταριόμαστε την ώρα και τη στιγμή που κάποιος νέος κατατάσσεται στις Ειδικές Δυνάμεις για να υπηρετήσει τη θητεία του!
Ας μου εξηγήσει κάποιος, γιατί κάποιοι, σε αντι-ΛΟΚ-ικά ξεσπάσματα, φτάνουν να βρίζουν τον Τσιγάντε που δημιούργησε τον Ιερό Λόχο και τώρα οι ίδιοι κάποιοι, σε αντι-ΧΑ-ικές κορώνες, υπερασπίζονται την εγγονή του! Μη μου πείτε ότι οι πάλαι ποτέ ΛΟΚ είναι ένα και το αυτό με τη Χρυσή Αυγή!!! Μέχρι και ο Παράβας- γνωστός και μη εξαιρετέος αριστερός- από εκεί που είναι θα… τραβήξει τις κοτσίδες του!
Ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί μας θλίβει το γεγονός κάποιοι να χτυπούν την εγγονή του Τσιγάντε και δε μας θλίβει το γεγονός ότι οι εκδηλώσεις για τα 70 χρόνια από τη δημιουργία του Ιερού Λόχου πέρασαν στα ψιλά- πλην του ειδικού τύπου που ασχολείται με τον χώρο. Γιατί τέτοιου είδους εκδηλώσεις ΠΡΕΠΕΙ να είναι ‘φτωχικές’ διότι αν γίνουν με τη λαμπρότητα που θα έπρεπε, θα έχουμε μια φτηνιάρικη παρωδία του σκανδάλου Rudel (ωπ, τι έγινε, μη μου πεις ότι σε βραχυκύκλωσα;!);
Έχω γεράσει πλέον και βλέπω αλλιώς τα πράγματα μάλλον αλλά θέλω να μου εξηγήσει κάποιος γιατί είναι αίσχος κάποιοι ανεγκέφαλοι να χτυπούν την εγγονή του Τσιγάντε και δεν είναι αίσχος, στην είδηση να μη μεταφέρεται το μικρό της όνομα!
Μήπως απλά θέλουμε να εκμεταλλευτούμε το λάθος αυτών των ανεγκέφαλων κριαριών- γιατί πρόβατα δεν μπορείς να τα πεις- ώστε να στραφεί μια συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων, που είναι εθνικά σκεπτόμενοι και ιστορικά ευαίσθητοι εναντίον αυτών που απλά παπαγαλίζουν τις σοβινιστικές μπούρδες κάποιων άλλων που μπορούν να επωφεληθούν;
Αυτή η χώρα έχει πολύ πιο σοβαρά πράγματα που πρέπει να την απασχολήσουν. Δε χρειάζεται άλλον έναν ακήρυχτο εμφύλιο!
Κύριοι, πάτε για ύπνο και αφήστε τον Τσιγάντε ήσυχο!
Filed under Random thoughts
covert angels 