Συνηθίζουμε να λέμε πως μία δύσκολη περίοδος ή κατάσταση της ζωής μας υπήρξε σχολείο. Το ίδιο λέμε και όσοι περάσαμε από τη Φρουρά. Όμως τι άραγε μας διδάσκει η Φρουρά και τι μπορούμε να κρατήσουμε στην μετέπειτα πολιτική μας ζωή; Συνέχεια
Tag Archives: Εύζων
1o Ultimate Military Challenge στην Ερέτρια
Με μεγάλη επιτυχία διοργανώθηκε το 1ο Ultimate Military Challenge στο νησί των ονείρων στην Ερέτρια. Η διοργάνωση αποτελεί φυσική συνέχεια του 1ου και 2ου Ultimate Marine Challenge που είχαν γίνει πρόπερσι και πέρυσι αντίστοιχα. Τη διοργάνωση ανέλαβε η ΛΕΦΕΔ Αττικής με τη ΛΕΦΕΔ Ευβοίας και συμετείχαν περισσότεροι από 50 διαγωνιζόμενοι!
Συνέχεια
Του Εύζων η αρετή
Η οποιαδήποτε εισαγωγή από το ιστολόγιο απλά περιττεύει…
Του Εύζωνος Κανάρη Αντωνίου…
Εύζων δεν σε κάνει μόνο η στολή,
Εύζωνας είσαι σε όλη σου την ζωή. .
Στην τιμή σου, στην οικογένεια σου, στην δουλειά σου, στους φίλους σου
και την εκτίμηση σου προς αυτά.
Εύζων σημαίνει να είσαι πάντα ζωσμένος καλά…
με μία καρδιά που χτυπάει δυνατά…
και μέσα στην ψυχή…
θάρρος, αγάπη και υπομονή.
(Του Εύζωνα η μεγαλύτερη αρετή…)
Filed under Φρουρά, Random thoughts
Η (ευζωνική) ζωή μας (φωτογραφικές) στιγμές
Πολλές οι υποχρεώσεις της καθημερινότητας αλλά ορισμένες επισκέψεις σε συγκεκριμένα μέρη και μνημεία της Αθήνας πρέπει να είναι υπεράνω της βάρβαρης καθημερινότητας… Μία από αυτές είναι και η επίσκεψη στην έκθεση φωτογραφίας με θέμα τους Εύζωνες στο Πολεμικό Μουσείο. Εκεί βρέθηκα το Σάββατο 26/3/2016 με τον ευζωνικό μου παππού…
Ταξίδι στον χρόνο με 40 στάσεις…
Δημοσιεύεται όπως μας στάλθηκε…
Βρεθήκαμε στις 25 Μαρτίου 2016, μέλη του Συλλόγου Ευζώνων Προεδρικής Φρουράς, στο στρατόπεδο της Φρουράς «Γεώργιος Τζαβέλας» προκειμένου να επισκεφθούμε την έκθεση με θέμα την Ευζωνική στολή στο χρόνο και τίτλο «Η Ευζωνική Στολή – Η ιστορική διαδρομή της μέσα από 40 έργα του Γιάννη Μυλωνά»
Filed under Μνημειοτουρισμός, Φρουρά, Thoughts
Με τα μάτια της ψυχής…
Του εσαεί Εύζωνος Μίχου Ανδρέα
Είναι με μεγάλη χαρά που παρουσιάζουμε αυτό το κείμενο καθώς αποτελεί προσφορά ενός ακόμη Εύζωνα (μετά την προσφορά του εσαεί Εύζωνος Παπαδόπουλου και του Εύζωνος Κανάρη). Και η φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο δεν είναι τυχαία επιλεγμένη καθώς ο εικονιζόμενος, είναι και ο συγγραφέας.
Με όσα έχουν συμβεί τις τελευταίες ημέρες, η προσωπική μαρτυρία ενός Εύζωνα που δεν πρόλαβε αγανακτισμένους και δακρυγόνα όπως λανθασμένα νομίζουν πολλοί αλλά στάθηκε εντελώς ακίνητος για δύο συνεχόμενες ώρες με τα Λευκά σε εκείνη την υπηρεσία το καλοκαίρι του 2007, παίρνει άλλη βαρύτητα.
Κοκκάλα για τον Μίχο λοιπόν κύριοι και ακολουθείστε τον στον στοχασμό του… Συνέχεια
Filed under Φρουρά, Random thoughts
Παρόντες στο προσκλητήριο ανθρωπιάς κι αλληλεγγύης
Απόψε θέλω απλά να μοιραστώ μαζί σας μία σκέψη, ένα αίσθημα…
Θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω όλους τους Ευζώνους οι οποίοι κλήθηκαν και ανταποκρίθηκαν στο προσκλητήριο της ανθρωπιάς και της καλοσύνης.
Δεν το είπα σε όλους εσας τους Εύζωνες εκεί έξω διότι δεν προβλεπόταν να το πω σε πολλούς. Μόνο κάποιοι- τους οποίους μας χαρακτηρίζει ένα ακόμη γνώρισμα,ήσσονος σημασίας αλλά σε αυτήν την περίπτωση, καθοριστικό- έπρεπε να το μάθουν.
Από εκείνους, σχεδόν όλοι ανταποκρίθηκαν-όπως ήμουν σίγουρος ότι θα έκαναν. Γιατί ο Εύζων δεν είναι κάτι παροδικό. Δυστυχώς για κάποιους που θέλουν να πιστεύουν το αντίθετο, όταν μπει μέσα σου και βρει πρόσφορο έδαφος ο σπόρος της Φρουράς και του καθήκοντος, το δέντρο που μεγαλώνει μέσα σου, μόνο να φουντώσει μπορεί. Η Φρουρά είναι ιδέα και ο Εύζων τρόπος ζωής. Και ο Εύζων, μέσα από το χαλύβδινο κορμί το οποίο- έχουμε πει κι άλλες φορές από αυτό εδώ το βήμα ότι- κατεργάζεται και ισχυροποιείται στη Φρουρά, έχει μια καρδιά, που καίει ανθρώπινα.
Όταν στέκεις ακίνητος και ευζωνικά ακλόνητος τιμώντας τους ιερούς νεκρούς ή τον θεσμό της δημοκρατίας, υπηρετείς και στο να εξυψώνεις το ηθικό του μέσου πολίτη που περνά, σε βλέπει και σε καμαρώνει. Όταν παύει ο σωματικός σου υπηρεσιακός δεσμός με τη Φρουρά, πρέπει, τηρώντας τις πατρογονικές επιταγές, να βρεις άλλους τρόπους να εξυψώνεις την πίστη του μέσου πολίτη στον συνάνθρωπο και κατ’ επέκταση, στον τόπο τούτο.
Αυτό κάνατε όλοι εσείς, η διμοιρία των εκλεκτών φίλων και αδελφών εν ανάγκη που ανταποκρίθηκε στο προσκλητήριο της ανθρώπινης επαφής. Προσφέρατε ανακούφιση και βοήθεια σε έναν συνεύζωνα αλλά πάνω απ’ όλα συνάνθρωπο, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι ο Εύζων κουβαλάει μέσα του την ελπίδα. Κι εφόσον ο Εύζων δεν πεθαίνει, ούτε η ελπίδα μπορεί να σβήσει!
Το ευχαριστώ είναι λίγο αλλά ειλικρινές και από καρδιάς!
Filed under Φρουρά, Random thoughts, Thoughts
Η ευζωνική στολή
Ορμώμενος από δύο ερωτήματα, το γνήσιο ερώτημα του τετράχρονου ανιψιού μου, «Νίκο, τι είναι αυτά τα κίτρινο με κόκκινο;» όταν αντίκρισε τα ντουζλούκια ενός αξιωματικού, και το γεμάτο ειρωνεία ενός γνωστού μου «Πόσες δίπλες έχει η φούστα σας είπαμε;» νομίζω πως πρέπει να κάνω μια απόπειρα να επισημάνω και να αναλύσω τα μέρη της ευζωνικής στολής.
Ίσως…
Ίσως…
Ίσως έρθει εκείνη η μέρα που εμείς οι λίγοι, δεν αντέξουμε και γονατίσουμε…
Ίσως έρθει εκείνη η μέρα που εμείς οι λίγοι, νυσταγμένοι, δε φυλάξουμε σκοπιά…
Ίσως έρθει εκείνη η μέρα που οι λίγοι κυματοθραύστες της ιστορίας, υποχωρήσουμε μπρος στα κύματα της καθημερινότητας…
Ίσως έρθει κάποια μέρα που το ευζωνικό μας ήθος θρυμματιστεί και σκορπίσει στον βαρδάρη…
Αλλά δεν έχει έρθει αυτή η μέρα!
Και μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, εμείς θα μένουμε όρθιοι και ακλόνητοι…
Και μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, τα μάτια μας δε θα κλείσουν και δε θα βλεφαριάσουν…
Και μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, δε θα υποχωρήσουμε και θα υπομένουμε το αλμυρό μαστίγιο της ζωής…
Και μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, στις καρδιές μας θα σιγοκαίνε οι αναμνήσεις των νεκρών μας…
Και όταν έρθει εκείνη η μέρα
και γονατίσουμε και μας πάρουν τα κεφάλια…
Και δε φυλάξουμε σκοπιά και μπουν μεσ’ στις ψυχές μας οι εχθροί…
Και διαβρωθούμε από τις ανάγκες της καθημερινότητας…
Και το ευζωνικό μας ήθος θρυμματιστεί και σκορπίσει στον βαρδάρη…
Θα γίνει σπόρος, θα μπει στη γη…
και η βροχή της αναγέννησης θα θρέψει μια νέα γενιά πολεμιστών,
μπολιασμένους από το γένος των Ηρώων…
σφυρηλατημένους από τη στόφα των λίγων…
μαθημένους από τη σοφία των εκλεκτών…
Επιλεγμένους από τη φατρία των Ευζώνων…
Ο Ιρλανδός Εύζωνας
Έχω πει και παλαιότερα ότι η γενναιότητα δεν έχει πατρίδα, κι ας είναι ελληνίδα. Στα ταξίδια που έχω κάνει, έχω δει λαούς που μοιράζονται πολλά κοινά, αν και ελάχιστα σωματομετρικά, ψυχικά χαρακτηριστικά με τους Έλληνες. Ένας από αυτούς τους λαούς είναι οι Ιρλανδοί. Ένας από τους Ιρλανδούς που γνώρισα κάποτε, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι Εύζωνας…