Tag Archives: Α-7Η

Η απόσυρση των A-7 Corsair II όπως την έζησα…

Έχοντας πριν από εφτά χρόνια μεταφράσει στα αγγλικά ένα βιβλίο για τα ελληνικά Α-7Η, έχω μία παραπάνω ευαισθησία, ένα soft spot που λένε και οι Άγγλοι, για αυτό το θρυλικό βομβαρδιστικό. Και ενώ ταξίδευα με έναν άνθρωπο ο οποίος ήταν παρών και στην τελετή παραλαβής τους στη Σούδα πριν από 40 χρόνια, σκεφτόμουν πόσο τυχερός είμαι που μπορώ να παρευρεθώ στην τελετή απόσυρσής τους.

Συνέχεια

2 Σχόλια

Filed under Αεροπορία, Ιστορικά Αεροσκάφη, Thoughts

Κακή μέρα για να’ σαι Κουρσάρος…

a7 aegean missing manΛέγεται πως οι περισσότεροι Αεροπορικοί Οργανισμοί είναι προληπτικοί. Και αν κάποιος δεν είναι, αρκούν κάποιες συμπτώσεις σαν σήμερα για να τον πείσουν…

Πάω συχνά στην Αταλάντη, την- για μένα- πανέμορφη κωμόπολη της Λοκρίδος. Πριν λίγους μήνες, συμπτωματικά, βρέθηκα να συζητώ με έναν συνταξιούχο της πολεμικής. Μου είπε για δύο σχετιζόμενα περιστατικά που προσποιήθηκα ότι δεχόμουν τον τρόπο με τον οποίο σχετίζονταν. Κι όμως, θυμάμαι να μου λέει: «Στην 115, τα Α-7 δεν τα πετούσαμε για εκπαιδευτικές πτήσεις Πέμπτη. Δύο φορές απογειώθηκαν για εκπαιδευτική πτήση Πέμπτη και σκοτώθηκε κάποιος. Δε θυμάμαι, νομίζω ήταν Αύγουστος όταν συνέβησαν και τα δύο περιστατικά.» Μου φάνηκε τραβηγμένο. Από τα μαλλιά τραβηγμένο. Ακούς πολλά από πολλούς οι οποίοι, λες και είναι κυνηγοί ή ψαράδες, προσπαθούν να σου πουλήσουν την ιστορία που έχουν να διηγηθούν. Μα είναι δυνατόν, η 115 να μην πετά τις Πέμπτες; Από εκείνη την κουβέντα και για περίπου έναν μήνα, προσπαθούσα να συνδυάσω τις μέρες και τις ημερομηνίες και να δω αν μπορεί η μνήμη μου να ακυρώσει τον ισχυρισμό του. Προσπαθούσα να θυμηθώ τα καλοκαίρια στο χωριό μου που έβλεπα τα Α-7 να πετάνε από πάνω σχεδόν καθημερινά. Αυτό το σχεδόν ήταν που με βασάνιζε. Αυτό προσπαθούσα να διώξω. Αυτό το σχεδόν πλανιόταν στη σκέψη μου και θόλωνε τη μνήμη μου. Μέχρι χθες. Χθες, που συνειδητοποίησα ότι μπορεί και να έχει δίκιο ο κύριος εκείνος και να μην είναι ούτε κυνηγός, ούτε ψαράς…

Καλοκαίρι 1981 και η ιστορική 115ΠΜ έχει στη δομή της την 345ΜΔΒ, πλήρως επιχειρησιακή και αξιόμαχη. Καλύπτει όλα τα μήκη και πλάτη της Κρήτης σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες, κρατώντας τα πληρώματά της στην άριστη κατάσταση που ως πληρώματα της ΠΑ, είναι η μοναδική που δέχονται. Πέμπτη 13 Αυγούστου 1981. Μία τετράδα βομβαρδιστικά Α-7Η απογειώνονται από το αεροδρόμιο της Σούδας και έδρα της 115, στο δυτικό άκρο του νησιού για εικονική προσβολή στόχων στο Λασήθι, στην ανατολική άκρη του νησιού. Ένας από τους 4 Κουρσάρους είναι ο Δουλακάκης Χρήστος από τον Έβρο, της 50 σειράς ιπταμένων. Είναι εκείνος που όπως θα ειπωθεί αργότερα από τους υπόλοιπους του σχηματισμού, τα έκανε όλα προβλεπόμενα. Κι όμως, έμεινε μια για πάντα με την κρητική γη.

Πέρασαν 17 χρόνια από τότε. Όλα αυτά τα χρόνια, η 115 και οι Μοίρες της, παρέμεναν πάντα άγρυπνες, πάντα έτοιμες για την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Σαν σήμερα, απογειώθηκε σχηματισμός Α-7Η προς εκτέλεση άσκησης προσβολής θαλάσσιων στόχων. Ένας από τους ιπτάμενους με τους κουρσάρους της Κρήτης ήταν ο υποσμηναγός Μιχάλης Ζώντος.

Η τεχνική στην οποία θα ασκούνταν, ήταν από τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες μεθόδους βομβαρδισμού. Ταυτόχρονα όμως, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται γιατί αποτελεί μία πάρα πολύ καλή μέθοδο επίθεσης. Είναι η lateral toss bombing. Γενικά, αφορά τις ίδιες αρχές με τη μέθοδο της toss bombing, στην οποία εκμεταλλεύεται κανείς- για να κρατήσουμε τα μαθηματικά και τη φυσική σε βασικά επίπεδα- την ταχύτητα και την απότομη άνοδο του αεροσκάφους φορέα ώστε να αντιπαρέλθει τη βαρυτική έλξη, την κύρια δύναμη που ασκείται σε ένα όπλο χωρίς πρόωση όπως είναι οι βόμβες ελευθέρας πτώσης. Μόνο που στην lateral, δεν είσαι οριζόντια, αλλά στο πλάι. Έχω δει από την παραλία του χωριό μου, πολλές φορές, τα Α-7 της 115 (δεν μπορούσα να ξέρω ποιας Μοίρας είναι) να προσβάλλουν εικονικά με τη μέθοδο αυτή, εικονικούς στόχους στην πλαγιά του ακρωτηρίου Δρέπανου. Και μετά, να απεμπλέκουν διαφεύγοντας ελάχιστα πόδια από τη θάλασσα…

Μόνο που ο Μιχάλης δεν κατάφερε να απεμπλέξει πάνω από τη θάλασσα και το ακροπτερύγιο του Α-7 του μπήκε μέσα στο νερό. Όλο το βομβαρδιστικό βούτηξε στην υδάτινη αγκαλιά της θάλασσας με έναν απόκοσμο πήδακα νερού. Όταν έλαβε χώρα το δυστύχημα, το ημερολόγιο έδειχνε Πέμπτη 13 Αυγούστου…

Δύο υποσμηναγοί, δύο Α-7Η, μία Μοίρα, μία Πτέρυγα Μάχης, δύο χρονολογίες, μία ημερομηνία, δύο πτώσεις αεροσκαφών, η μία σχεδόν πανομοιώτυπη με τη δεύτερη.Ο υποσμηναγός Δουλακάκης Χρήστος και ο υποσμηναγός Ζώντος Μιχαήλ, υπηρετούντες και οι δύο στην ίδια Μοίρα, την ιστορική 345ΜΔΒ της 115ΠΜ, έπεσαν σαν σήμερα 13 Αυγούστου, προσφέροντας εαυτούς για την Πατρίδα και την Υπηρεσία.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΥΣ ΔΟΥΛΑΚΑΚΗ ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΙ ΖΩΝΤΟ ΜΙΧΑΗΛ!
ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

4 Σχόλια

Filed under Αεροπορία, Πεσόντες