Ο Morris Fine, ένας από τους μεγάλους πρωτοπόρους και από τους πιο αγαπητούς καθηγητές των τμημάτων υλικών των Πανεπιστημίων των ΗΠΑ, πέρασε στην αθανασία. Σήμερα συμπληρώνονται δύο μήνες από τον θάνατό του στις 30 Σεπτεμβρίου 2015.
Ο καθηγητής Morris Fine ήταν ακαδημαϊκός στο πανεπιστήμιο του Northwestern από το 1954 και έχαιρε της εκτίμησης όλης της κοινότητας υλικών, σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο καθηγητής Fine πήγε στο Northwestern με εμπειρία στα εργαστήρια Bell αλλά και στο Manhattan Project στο Los Alamos! Έναν χρόνο αργότερα, μαζί με τον Dan Whitmore, ίδρυσαν το Τμήμα Μεταλλουργίας του Πανεπιστημίου του Northwestern. Ήταν εκείνος που ανέλαβε πρώτος την έδρα του τμήματος.
Καθώς το τμήμα στελεχωνόταν με όλο και περισσότερους ακαδημαϊκούς, έπαψε να εστιάζει σε μέταλλα και άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον (ακαδημαϊκό και ερευνητικό) σε κεραμικά, πολυμερή και (το μέλλον των υλικών τότε) ηλεκτρονικά υλικά. Με τέτοιο εύρος έρευνας και ακαδημαϊκών πεδίων, το 1958, το τμήμα μετονομάστηκε σε Τμήμα Επιστήμης Υλικών- το πρώτο τμήμα υλικών στον κόσμο!
Όντας στα θεμέλια του τμήματος αλλά και της επιστήμης υλικών γενικότερα, ο καθηγητής Morris Fine ήταν από τους βασικούς παράγοντες και διαμορφωτές της φήμης που το τμήμα έχει σήμερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο καθηγητής συνταξιοδοτήθηκε πριν ενταχθούν στο τμήμα τα σημερινά του ακαδημαϊκά μέλη κι όμως, οι περισσότεροι τον γνώριζαν προσωπικά! Κι αυτό γιατί παρά τη συνταξιοδότηση, ο ίδιος δεν μπορούσε να απομακρυνθεί από την ακαδημία, τη γνώση και την κοινότητα. Όλοι τον σέβονταν και όλοι τον συμπαθούσαν- αξιομνημόνευτο για κάποιον ο οποίος ήταν πιονιέρος και μπροστά από την εποχή του!
Εφευρετικός, υπομονετικός και ενθουσιώδης με κάθε νέα ιδέα, ήταν ο καθηγητής με τον οποίο ήθελαν όλοι οι διδακτορικοί φοιτητές να συνεργαστούν. Ο ίδιος έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Μιννεσότα το 1943, στη μεταλλουργία. Τα ενδιαφέροντά του όμως, δεν μπορούσαν να περιοριστούν στο, όπως είχε πει ο ίδιος, στενό πλαίσιο των μετάλλων. Άνθρωπος ήσυχος αλλά πνεύμα ανήσυχο, τον ενδιέφεραν τα πάντα από φυσικοχημεία ως μηχανική συμπεριφορά σύνθετων υλικών.
Τη δέκατη χρονιά του στο Northwestern, εκδόθηκε το βιβλίο του “Introduction to Phase Transformations in Condensed Systems” (Εισαγωγή στον μετασχηματισμό φάσεων σε συμπυκνωμένα συστήματα) το οποίο παραμένει θεμελιώδες και αξεπέραστο στον τομέα.Οι θεμελιώδεις αρχές της δουλειάς του Fine παραμένουν ακόμη και σήμερα, 50 χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του σημαντικότερου βιβλίου του, στη μόδα και εφαρμόζονται σε πεδία που δεν υπήρχαν τότε, όπως τα νανο-βιοϋλικά!Ο Morris Fine συνταξιοδοτήθηκε το 1988 αλλά παρέμεινε δραστήριος και ενεργό κομμάτι της τοπικής κοινότητας, μέχρι και τον πρόσφατο θάνατό του. Δεν έπαψε ποτέ να γράφει προτάσεις και να δημοσιεύει εργασίες, με αποτέλεσμα να έχει περισσότερες από 300 δημοσιεύσεις στο ενεργητικό του. Ανάμεσα στα πολλά βραβεία που έχει λάβει, είναι τα χρυσά μετάλλια της ASM και της κοινότητας μεταλλουργίας (Metallurgical Society).Ο ίδιος όμως, από όλες του τις επιτυχίες, ήταν πιο υπερήφανος για τους 70 διδακτορικούς του φοιτητές. Σε αντίθεση με πολλές αυθεντίες (που απαντώνται σε όλους τους χώρους), ο Fine ήταν πάντοτε πρόθυμος να μοιραστεί τις γνώσεις του με τις επόμενες γενιές επιστημόνων και να μεταλαμπαδεύσει τη φλόγα της επιστημονικής έρευνας και εξέλιξης.Ακόμη περισσότερο όμως, ήταν πρόθυμος να λάβει ο ίδιος γνώση από τις έρευνες και το έργο των φοιτητών του και των νέων επιστημόνων.Σε μία συνέντευξη που έδωσε το 2012, ο καθηγητής Fine είχε δηλώσει πως «καθένας από τους 70 φοιτητές που συμβούλευσα στο διδακτορικό τους, ήταν ένα σημείο σταθμός για μένα.»
Προσέξτε την επιλογή της λέξης ‘συμβούλευσα’ από έναν ταπεινό και καλόκαρδο άνθρωπο που είχε δει ιδίοις όμμασι και εκ των έσω, την εξέλιξη της επιστήμης των υλικών!Καλό παράδεισο καθηγητά!
covert angels 