Κι όμως, περνούν τα χρόνια! Και όσο περισσότερο γράφω σε αυτό το ιστολόγιο, τόσο πιο γλαφυρό γίνεται αυτό το γεγονός! Δεν έχω κάτι ουσιαστικά νέο να σας παραθέσω αυτή τη φορά αλλά θέλω να κάνουμε μία μικρή αναδρομή στα άρθρα εκείνα με τα οποία έχουμε ταξιδέψει στο παρελθόν στις σελίδες της ιστορίας που γράφουν για τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Τον πόλεμο εκείνον που υποτίθεται θα έθετε ένα τέλος στους πολέμους!
Ο πόλεμος με τον οποίο θα έληγαν οι πόλεμοι, απλά απέδειξε, δια του κατοπινού παραδείγματος πόσο ανίσχυρη ήταν η Κοινωνία των Εθνών, μπροστά στην ιστορική γνώση. Πρώτος ο Πλάτων είχε πει ότι μόνον οι νεκροί έχουν δει το τέλος του πολέμου. Δυστυχώς, έναν αιώνα μετά τη λήξη του πρώτου φριχτού κολαστηρίου του 20ου αιώνα, ο Έλληνας φιλόσοφος εξακολουθεί να επιβεβαιώνεται και να παραμένει επίκαιρος.
Όπως επίκαιρη θα παραμένει και η κληρονομιά που άφησε ο ιατρός Noel Chavasse VC and bar. Ένας από μόλις τρεις σε όλη την ιστορία του θεσμού του Σταυρού της Βικτωρίας που έχει λάβει την ηθική διάκριση δύο φορές!
Τον Σταυρό της Βικτωρίας έλαβε επίσης και ο γίγαντας από το Κόρκ, ο άνδρας που μου αρέσει να αποκαλώ ως τον «Ιρλανδό Εύζωνα«. Την ανώτατη αυτή ηθική αμοιβή έλαβε για τις ενέργειές του κατά τη γιγαντομαχία της Gallipoli.
Στο μέτωπο αυτό της τουρκικής επικράτειας γράφτηκε άλλη μία σπουδαία σελίδα της πολύτομης ιστορίας της Πολεμικής μας Αεροπορίας με δύο πεσόντες αξιωματικούς τον Ιούνιο του 1917, σχεδόν δύο χρόνια μετά τις πράξεις αυτοθυσίας του William Cosgrove. Ακριβώς τρία χρόνια πέρασαν κι από τη στιγμή που έγραψα πρώτη φορά για αυτούς, μέχρι το δεύτερο άρθρο στο οποίο διατύπωσα πλέον τις απαντήσεις που είχα βρει στις απορίες μου για την ιστορία αυτή!
Και επειδή οι προαναφερθέντες δεν ήταν οι μόνοι πεσόντες σε εκείνο το θέατρο επιχειρήσεων, ούτε με τον τύπο αυτόν αεροσκάφους, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στον Σημαιοφόρο Αργυρόπουλο Δημήτριο. Έναν από τρεις με το ίδιο επώνυμο, χωρίς κάποια συγγένεια μεταξύ τους που πέταξαν, πολέμησαν και έπεσαν για την Πατρίδα! Ο Σημαιοφόρος είναι ο μοναδικός στον Α’ ΠΠ.
Δεν είναι όμως ο μοναδικός Σημαιοφόρος που έπεσε στον Α’ ΠΠ καθώς και ο Σπυρίδων Χαμπάς έδωσε τη ζωή του πολεμώντας για την Πατρίδα, τον Ιανουάριο του 1918.
Αυτά τα ολίγα για σήμερα, με την πάντα επίκαιρη ευχή, να μη ξαναζήσουμε πόλεμο σαν κι αυτόν, θα σας αφήσω να σκεφτείτε τα λόγια (σε ελεύθερη απόδοση) που είναι χαραγμένα στην ταφόπλακα του Noel Godfrey Chavasse
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ