Με την αυλαία να έχει πέσει στο- για μία ακόμη χρονιά εξαιρετικό- Athens Flying Week, μπορούμε ως θεατές με εμπειρία πολλών ετών από διάφορες τέτοιες εκδηλώσεις σε Ελλάδα και Αγγλία, να πούμε ορισμένα που μας άρεσαν και θα θέλαμε να ξανδούμε στο AFW 2016 και ορισμένα που δε μας άρεσαν και θα προτιμούσαμε να τα έχουμε ως μία απλή ανάμνηση που ξεθοριάζει…
Κατ’ αρχάς, και πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια στη διοργάνωση που κατάφερε, σε τέτοιες εποχές και μας προσέφερε ένα show πραγματικά πολύ υψηλού επιπέδου. Στην τελική βαθμολογία πρέπει να συνυπολογίσει κανείς τα λίγα χρόνια ζωής που έχει αυτό το show σε σχέση με άλλα του εξωτερικού και φυσικά, την αρνητική κατάσταση που επικρατεί στην οικονομία της χώρας!
Οι ομάδες που συμμετείχαν στις επιδείξεις του Σαββατοκύριακου ήταν λιγότερες από πέρυσι (έλειπε πχ το Ολλανδικό F-16) αλλά είχε και καινούριες εντυπωσιακές συμμετοχές όπως η Melissa και ο Rex. Για όσους δεν είχαν την τύχη να τους δουν στο show και δεν τους γνωρίζουν γενικώς, o Rex πέφτει από αεροσκάφος φορώντας μία ειδική στολή «νυχτερίδας». Καθώς εκείνος πέφτει, η σύζυγός του πιλοτάροντας ένα ακροβατικό αεροπλάνο υψηλών επιδόσεων, κάνει φιγούρες γύρω του…
Όπως έχει πει χαριτολογώντας σε συνέντευξή του ο Rex, «πάντα το πρωινό πριν από μια επίδειξη είμαι καλός με τη σύζυγό μου. Καταλαβαίνεις γιατί!»
Ασφαλώς, κάτι τέτοιο δεν είναι λόγος ανησυχίας γιατί εκτός από το ότι η Melissa είναι εξαιρετική πιλότος, υπάρχουν οι σχετικοί κανόνες ασφαλείας. Όπως και να’ χει όμως, οι δυο τους- και όταν ο Rex προσγειωθεί, μόνη της η Melissa- , προσφέρουν σους θεατές τους ένα μοναδικό θέαμα!
Ο Rex είναι γνωστός στον κόσμο των extreme sports καθώς ήταν ο νεότερος ορειβάτης που ανέβηκε στην κορυφή του Everest στα 18 του χρόνια. Στον κόσμο της αεροπορίας, μία ομάδα ανεβαίνει καθημερινά έναν δικό της γολγοθά! Είναι τα μέλη της WeFly! Μία ομάδα η οποία πάντα συγκινεί με την εμφάνισή της και που τους αρέσει να έρχονται στην Ελλάδα για το Athens Flying Week! Μία ομάδα η οποία φαινομενικά δεν κάνει εντυπωσιακούς ελιγμούς. Κρατούν όμως πάντα πολύ σφιχτό σχηματισμό. Και όταν κάποιος δεν ξέρει, όταν τους δει να προσγειώνονται και βγαίνοντας από τα πιλοτήρια να μπαίνουν στα αναπηρικά τους αμαξίδια, μένει… μαρμαροκολώνα!
Η Melissa αφιερώνει το show της παραδοσιακά σε όλες τις γυναίκες υπενθυμίζοντάς τους ότι δεν υπάρχουν όρια στο όνειρο. Αυτό αποδεικνύουν έμπρακτα και σε καθημερινή βάση οι WeFly!
Η άλλη ιταλική ομάδα που πραγματικά χαίρεται να έρχεται στο AFW είναι οι Blue Circe. Η ομάδα της οποίας το νεότερο μέλος είναι 62 ετών! Κι επειδή σίγουρα αναρωτηθήκατε, το γηραιότερο είναι (φέτος) 75! Μία ομάδα που όποτε έρχονται στην Ελλάδα για επίδειξη, σχηματίζουν την Ελληνική Σημαία στον ουρανό αλλά και την κουβαλούν στο πιλοτήριο.
Ένα αεροπλάνο το οποίο εμφανίστηκε και πάλι στο φετεινό AFW και ελπίζουμε να δούμε ξανά του χρόνου, ήταν το Fieseler Fi-156 Storch (προφέρεται ‘στόρχ’ στα γερμανικά αλλά επειδή φέρει το όνομα του πτηνού ‘πελαργός’ που στα αγγλικά λέγεται stork και προφέρεται ‘στόρκ’, όλος ο κόσμος το αποκαλεί έτσι). Αν ήταν… πιλότος αυτό το λεπτεπίλεπτο αεροπλάνο, θα ήταν μέλος των… Blue Circe! Το πρώτο αεροσκάφος παραγωγής κατασκευάστηκε το 1937 (!) ενώ το συγκεκριμένο που εμφανίστηκε είναι κατασκευασμένο το 1949 (!). Το αεροσκάφος αυτό, διάσημο για την ικανότητά του να απογειώνεται από πολύ μικρούς διαδρόμους και να προσγειώνεται σε εξίσου κοντά… διαδρομάκια, το απέδειξε έμπρακτα, και στο φετεινό AFW. Με τον άνεμο κόντρα, απογειώθηκε χρησιμοποιώντας ένα μήκος διαδρόμου χοντρικά δύο φορές το μήκος του αεροπλάνου!
Το συγκεκριμένο που είδαν οι θεατές του AFW, ήταν βαμμένο με τα χρώματα και τα διακριτικά που έφερε το αεροπλάνο το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί στην επιχείρηση Eiche για την απαγωγή του Benito Mussolini μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας. Υπό τη διοίκηση του Otto Skorzeny, 90 αλεξιπτωτιστές έπεσαν με ανεμόπτερα και κατέλαβαν το ύψωμα του Gran Sasse παρά το ότι ήταν περικυκλωμένο από Ιταλούς στρατιώτες! Παρά την κατάληψη του υψώματος, εξακολουθούσε να υφίσταται το πρόβλημα της αποχώρησης! Με πιλότο τον Heinrich Gerlach, το Storch προσγειώθηκε σε 30 μέτρα και μετά την επιβίβαση των Skorzeny και Mussolini, χρειάστηκε μόλις 80m για να απογειωθεί!
Παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες από άποψη ανέμου, το Storch και ο χειριστής του επέδειξαν εξαιρετικά πτητικά χαρακτηριστικά και την πολύ χαμηλή ταχύτητα αέρος με την οποία μπορεί το αεροσκάφος αυτό να πετά χωρίς να πέφτει σε απώλεια στήριξης!
Μία άλλη ευχάριστη ‘επανάληψη’ ήταν οι Orlik οι οποίοι έρχονται κάθε χρόνο από την Πολωνία για το AFW. Μία ομάδα 8 αεροσκαφών PZL (κλώνοι του Super Tucano κατ’ ουσίαν) η οποία έχει μαζί για υποστήριξη ένα C-130 της πολωνικής πολεμικής αεροπορίας (αυτό για όσους νομίζουν ότι μία πτητική επίδειξη είναι μια… βόλτα στο πάρκο)!
Από την Πολωνία μας ήρθε για δεύτερη χρονιά και το MiG-29 της Πολωνικής Πολεμικής αεροπορίας. Εντυπωσιακό, ισχυρό και ευέλικτο, μας θυμίζει ότι μάλλον καλά έκαναν οι δυτικοί πριν μερικές δεκαετίες και έτρεμαν της αεροπορική ισχύ του Συμφώνου της Βαρσοβίας!
Μία εξαιρετικά εντυπωσιακή παρουσία την οποία δεν είχαμε την τύχη να βιώσουμε πέρυσι ήταν ο Λιθουανός Γιούργκι Καΐρις! Ήμασταν όμως και τυχεροί που τον είδαμε φέτος καθώς όπως ίσως κάποιοι θυμάστε, πέρυσι, καθώς πετούσε για να έρθει στο AFW 2014, είχε πέσει λόγω βλάβης στον κινητήρα του, ανοιχτά της Χαλκιδικής! Μία- τουλάχιστον εντυπωσαική- παρουσία στους αιθέρες η οποία αναπληρώνει κάπως το μεγάλο κενό που άφησε πίσω του ο θάνατος του Fornabaio πέρυσι στη Βενετία.
Πραγματικά, τα κόλπα που κάνει ο Καΐρις στον αέρα επιβάλλουν σε κάποιον να διαβάσει όλες τις υποσημειώσεις και τα «αντι-SOS» κεφάλαια των βιβλίων αεροναυπηγικής! Όταν τον ρώτησαν σε συνέντευξη γιατί πετάει τόσο χαμηλά είπε γελώντας «Είμαι 62 χρονών. Αν πάω ψηλότερα, δε θα βλέπω καλά!»
Το κενό που άφησε ο θάνατος του Fornabaio στην ομάδα της Breitling καλείται ο Γάλλος, Mikael Brageot, γνωστός με το callsign ‘Mika’. Ο Mika είναι 28 χρονών και πετάει 16 χρόνια! Κάντε την αφαίρεση! Μάγκας με την αεροπορική έννοια της λέξης, ο Mika που έχει πολλά χρόνια εμπειρίας στους αιθέρες, έχει ακόμη πολλά χρόνια μπροστά του για να μας εντυπωσιάζει και σίγουρα θα… γεμίσει και με το παραπάνω τη στολή πτήσης της ομάδας της Breitling που φορούσε ο Fornabaio.
Ένα από τα ευχάριστα αξιοσημείωτα του AFW ήταν πως την Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου, την τελευταία μέρα του AFW, ο γιός του Mika είχε τα πρώτα του γενέθλια!
Συνομήλικος του Mika είναι ένα άλλο όνομα του παγκόσμιου αεραθλητισμού, ο Luca Bertosio. Ένας ιπτάμενος που με το ανεμόπτερό του, ζωγραφίζει σιωπηλά έντονα στον ουρανό! Εντυπωσιακά, ακριβή και στα όρια αεροβατικά από έναν πιλότο που πιλοτάρει αεροσκάφος το οποίο δεν πρέπει να λησμονούμε ότι δεν έχει κινητήρα!
Για τις ελληνικές στρατιωτικές παρουσίες στο AFW δεν μπορούμε να πούμε πολλά καθώς σίγουρα δε θα είμαστε αντικειμενικοί. Να πούμε για τον Δαίδαλο; Για τα Mirage 2000-5 ή τα Phantom; Για το ΖΕΥΣ; Για τον Πήγασο; Ούτε για το PZL καλά-καλά δεν μπορούμε να μιλήσουμε χωρίς να γίνει το κείμενο δακρύβρεχτο… Να φανταστείτε ότι φωτογραφίες από το dedication pass του F-16 δεν έχω γιατί στεκόμουν Προσοχή και χαιρετούσα στρατιωτικά τον διοικητή του δωδεκάθεου.
Μία κουβέντα για το καθένα μόνο… ο Δαίδαλος και το knife edge… O ZEYΣ και το εντυπωσιακό νέο του βάψιμο. Ο Πήγασος και οι Apache συνδυάζοντας την ιστορία. Το PZL και η ιστορική διαδρομή που συνδέεται με το όνομά αυτό. Οι κυνηγοί υποβρυχίων (και όχι μόνο) του ΠΝ περιστρεφόμενης πτέρυγας… Άξιοι!
Να σημειώσουμε κάτι σχετικά άγνωστο. Οι άνρθρωποι της αεροπορίας, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι χειριστές της ΠΑ κι έχουν δημιουργήσει την αερολέσχη δυτικής Ελλάδος, «επιχειρούν» από το αεροδρόμιο του Αράχθου στο οποίο έχουν δώσει το όνομα «Μπαλατσούκας Αναστάσιος» προς τιμήν του Αρτινού αεροπόρου ο οποίος σκοτώθηκε σε άσκηση στα ανοιχτά της Κρήτης τον Αύγουστο του 2010.
Να σημειώσουμε κάτι άλλο όμως εντυπωσιακό και σχετικά άγνωστο. Το AB-212 που εμφανίστηκε στο AFW πίσω από το Aegean Hawk, είχε έστορα πολυβόλου τύπου ΚVG-96. Ο έστορας αυτός ήταν ιδέα του Βλαχάκου και προς τιμήν του πληρώματος του μοιραίου ελικοπτέρου ΠΝ 21, η κωδική ονομασία του έστορα (Karathanasis Vlachakos Gialopsos)!
Τι δε μου άρεσε θα ρωτήσει κανείς και μετά από όσα είπα ότι μου άρεσαν, θα έχει και δίκιο. δε μου άρεσε η κατάσταση στις χημικές τουαλέτες. Αυτό όμως είναι κάτι που όσες κι αν εγκαταστήσει η διοργανώτρια εταιρεία, θα υπάρχει! Είναι περισσότερο θέμα νοοτροπίας και παιδείας παρά οργάνωσης! Δε μου άρεσε που συμμετοχές όπως οι Saudi Hawks ήταν μόνο στο Φάληρο την Τετάρτη και δεν ήταν στο Τατόι. Πολύ θα ήθελα να τους δω και στο Τατόι αλλά νομίζω ότι υπάρχουν αρκετοί περιορισμοί που πρέπει να ξεπεραστούν για να γίνει κάτι τέτοιο.
Τι θα ήθελα να δω που δεν είδα; Θα ήθελα να δω κι άλλες συμμετοχές. Θέλω να δω το σπουδαίο ιταλικό «συγκρότημα» των Frecce Tricolori! Θέλω να δω τους Red Arrows και τους Patroille Suisse. Να δούμε μαζεμένα στο ίδιο show όλα τα solo F-16 της Ευρώπης. Να δούμε τους Royal Jordanian Falcons. Αυτά όμως προϋποθέτουν εκτός των άλλων, μία διαφορετική πραγματικότητα στην ελληνική κατάσταση. Η αλήθεια είναι πως με όσα συνέβησαν φέτος στη χώρα, και που είδαμε όσους είδαμε, και πάλι καλά!
Τι άλλο θα ήθελα να δω; Περισσότερα ιστορικά μοντέλα, (έστω και μόνο) στα στατικά εκθέματα. Είναι γεγονός πως μόνο τα παλαίμαχα αεροσκάφη της ιδιωτικής συλλογής του κ. Κυριακού δίνουν ανελλιπώς το παρών σε τέτοιες εκδηλώσεις και είναι πραγματικά κρίμα! Θα μπορούσε κανείς να φέρει αντίλογο σε αυτό ότι το Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας είναι δίπλα και μάλιστα υπάρχει και λεωφορείο που κάνει τη διαδρομή κάθε μισή ώρα. Ορθώς και πολύ σωστή κίνηση από πλευράς διοργάνωσης. Δε μιλάω όμως μόνο για ελληνικές αντίκες! Μιλάω για βρετανικά Hurricane και Lancaster και αμερικάνικα Mustang και Thunderbolt. Μιλάω για ινδικά Hunter και πακιστανικά F-86. Μιλάω για ιταλικά G-91. Τα προαναφερθέντα είναι ασφαλώς ενδεικτικά και σε καμία περίπτωση περιοριστικά. Σαφώς και υπάρχουν περιορισμοί που θα πρέπει να ξεπεραστούν προκειμένου να πραγματοποιηθούν αυτά αλλά είμαι σίγουρος ότι όπου υπάρχει η θέληση, υπάρχει και ο τρόπος και η οργανωτική επιτροπή του AFW έχει δείξει ότι θέλει να προσφέρει αν μη τι άλλο, θέαμα στον κόσμο που τιμά την έκθεση με την παρουσία του!
Μιας και λέμε τι θα θέλαμε να δούμε στο AFW, του χρόνου θα ήθελα να δω περισσότερα περίπτερα με την ποιότητα των προϊόντων της Miliprint! Τα περίπτερα ήταν για μία ακόμη φορά εντυπωσιακά σε ποικιλία προϊόντων και προσωπικά, οφείλω ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» στη Eurobooks στο περίπτερο της οποίας, βρήκα ένα σπάνιο βιβλίο που έψαχνα αρκετά χρόνια τώρα! Βρήκα κι άλλα βιβλία, λιγότερο σπάνια αλλά έντονου ενδιαφέροντος που σίγουρα θα αποτελούν ευχάριστη προσθήκη σε όποια βιβλιοθήκη δεν τα έχει. Βρήκα επίσης κι ένα δυσεύρετο βιβλίο το οποίο όμως δεν αγόρασα διότι δεν είχα τα απαιτούμενα χρήματα πάνω μου!
Τα περισσότερα απ’ όσα αναφέρουμε παραπάνω δεν είναι ούτε ανέφικτα ούτε δύσκολα να πραγματοποιηθούν. Θέλουν όμως υπομονή. Όσο το AFW μεγαλώνει και ωριμάζει στα ίδια υψηλά επίπεδα ποιότητας, τόσο το όνομά του θα ξεπερνά τα όποια (γεωγραφικά ή άλλα) όρια τίθενται και θα προσελκύει περισσότερο κόσμο από εκθέτες, συμμετέχοντες και θεατές.
Καλή συνέχεια και καλή δυνάμη σε όλους τους εμπλεκόμενους με το AFW!
Καλές προσγειώσεις σε όλους τους ιπτάμενους!
Καλή αντάμωση του χρόνου!
covert angels 