Γιατί ορισμένα επιστημονικά νέα είναι εντυπωσιακά κοντά στα γνωστικά μας αντικείμενα, στα μέρη που σπουδάσαμε και στη δουλειά με την οποία συνδράμαμε το δικό μας λιθαράκι στην επιστημονική κοινότητα και γνώση. Και ως εκ τούτου, μας κάνουν να νιώθουμε υπερήφανοι!
Υπολογιστικά μοντέλα προσομοίωσης που θα μπορούν να προβλέπουν με ακρίβεια τη συμπεριφορά σύνθετων υλικών μετά από κάποιο χτύπημα, θα μπορούσαν δυνητικά να εξοικονομήσουν ως και 20 εκατομμύρια τόνους καυσίμων και 50 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου ανά έτος!
Ερευνητές στο Imperial College του Λονδίνου έχουν αναπτύξει ένα πρόγραμμα το οποίο προβλέπει τον τρόπο με τον οποίο σύνθετα υλικά φτάνουν και ξεπερνούν τα κρίσιμα σημεία αντοχής και λειτουργίας.
Βρέθηκε ότι η φύση της διαστρωματικής επιφάνειας θραύσης (translaminar fracture surface) σε σύνθετα ενισχυμένα με ίνες (fibre reinforced composites) είναι υπεύθυνη για τη διατήρηση των ιδιοτήτων του υλικού και την αντοχή σε εξωγενείς φθορές, σε αεροπορικές εφαρμογές.
Το συναρπαστικό της υπόθεσης, για μένα προσωπικά, είναι ότι κι εγώ ήμουν κομμάτι αυτής της προσπάθειας. Αν και η δική μου εργασία ήταν πειραματική (και όχι προσομοίωσης), εντούτοις, τα αποτελέσματα- και- των δικών μου μετρήσεων, χρησιμοποιήθηκαν για να τροφοδοτήσουν τα θεωρητικά μοντέλα.
Η εργασία που είχα αναλάβει στο Imperial College ήταν η διερεύνηση του πώς συμπεριφέρονται μετά από κρούση, σε θλιπτικά φορτία, αφρώδη υλικά. Μάλιστα, ήταν η πειραματική απόδειξη μίας προγενέστερης θεωρητικής μελέτης του φαινομένου που μελετούσαμε από έναν Σουηδό μεταπτυχιακό. Γεγονός που νομίζω δείχνει από μόνο του ότι θεωρία και πείραμα, υπολογιστικό μοντέλο και πράξη, πάνε χέρι- χέρι.
Τα νέα μοντέλα που προέκυψαν θα επιτρέψουν τη δημιουργία και την εφαρμογή λεπτότερων και ελαφρύτερων υλικών στην αεροναυπηγική, οδηγώντας σε εξοικονόμιση καυσίμων και φυσικά, μειωμένες εκπομπές άνθρακα.
covert angels 