Σκοτώστε τον Ρόμμελ- μια αληθινή ιστορία ανδρείας

O Geoffrey Charles Tasker Keyes με το χαρακτηριστικό κάλυμμα κεφαλής και το kilt των Royal Scots Greys

Το επώνυμο Keyes, είναι πολύ συνηθισμένο στις αγγλοσαξωνικές φατριές της Βρετανίας. Δανείζομαι λοιπόν, τον τίτλο του πολύ επιτυχημένου βιβλίου του Steven Pressfield, για να σας μεταφέρω την ιστορία ενός μη συνηθισμένου Σκωτσέζου με το επώνυμο αυτό ο οποίος σκοτώθηκε σαν σήμερα- του αντισυνταγματάρχη Geoffrey Charles Tasker Keyes, VC.

Η οικογένεια Keyes φέρει μία βαριά στρατιωτική κληρονομιά. Άνδρες της φατριάς υπηρέτησαν σε όλες τις μεγάλες συρράξεις της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, άνδρες με το επώνυμο αυτό, καταγόμενοι από την ίδια αγγλοσαξωνική φατριά, έκαναν καριέρα στον Στρατό Ξηράς και το Ναυτικό, αναρριχόμενοι στις κλίμακες της ιεραρχίας, καταλαμβάνοντας βαθμούς όπως του αντιστράτηγου και του ναύαρχου. Ο πατέρας του Geoffrey Charles Tasker Keyes, ο βαρώνος Roger Keyes, ήταν ναύαρχος και αρχηγός του Στόλου. Ήταν επίσης, και ο πρώτος διοικητής των Συνδυασμένων Επιχειρήσεων- άμεσων προγόνων των κομάντος. Εξ αιτίας αυτών των επιρροών, ο γεννημένος στις 18 Μαϊου του 1917 Σκωτσέζος της ιστορίας αυτής, ήθελε από μικρή ηλικία να καταταγεί στο ναυτικό. Όταν, παρά την εξαιρετική, για τα δεδομένα της εποχής, εκπαίδευση σε ιδρύματα όπως το Eton και το Βασιλικό Στρατιωτικό Κολλέγιο που είχε λάβει, δεν έγινε δεκτός στο Βασιλικό Ναυτικό, αιτήθηκε να καταταγεί στον Στρατό Ξηράς. Κατετάγη στο φημισμένο τάγμα των Scots Greys.

Συμμετείχε στις επιδρομές στις νορβηγικές ακτές, την έμπνευση του Churchill για να παρενοχλήσει τον Χίτλερ και εν συνεχεία αποσπάστηκε στην 11η Μοίρα Κομάντος, απαρτιζόμενη πλήρως από Σκωτσέζους. Η Μοίρα συμμετείχε στην εκστρατεία για την κατάληψη της Συρίας και την εισβολή στον Λίβανο, εναντίον του καθεστώτος των Vichy. Κατά τη διάρκεια των μαχών σε αυτό το αφιλόξενο κομμάτι γης, ο Geoffrey αποδείκνυε συνεχώς ότι ήταν σφυρηλατημένος, ως γνήσιος Σκωτσέζος, από τη στόφα σκληροτράχηλων και ατρόμητων ανδρών, κερδίζοντας πλήθος ηθικών αμοιβών όπως τον Πολεμικό Σταυρό της Μεγάλης Βρετανίας (Military Cross) ενώ είχε τιμηθεί λίγους μήνες νωρίτερα, με εκείνον της Γαλλίας  (Croix de Guerre).

Με την ολοκλήρωση των «εργασιών» στα μέτωπα αυτά, η Μοίρα μεταφέρθηκε στην Κύπρο όπου της ανατέθηκαν κυρίως καθήκοντα φύλαξης εγκαταστάσεων. Η Μοίρα μεταφέρθηκε εκ νέου στην Αίγυπτο όπου και διαλύθηκε τον Αύγουστο του 1941. Επιτράπηκε όμως στον 24χρονο Keyes- τον νεότερο αντισυνταγματάρχη στο στράτευμα- να διατηρήσει έναν αμιγή λόχο από την 11η Μοίρα, εντός της Μοίρας Κομάντος Μέσης Ανατολής.

Τον Οκτώβριο του 1941, στην 8η Στρατιά, υπό τον Montgomery καταστρώθηκε σχέδιο για την προσβολή πολλαπλών στόχων, πίσω από τις γραμμές του Afrika Korps. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονταν κέντρα διοίκησης, σταθμοί επικοινωνίας και βάσεις ανεφοδιασμού. Μία από τις αποστολές ήταν και η δολοφονία του ίδιου του Rommel, από ομάδα κομάντος. Η συγκεκριμένη επιδρομή στο διοικητήριο στo Sidi Rafa, σχεδόν 450 χλμ πίσω από το μέτωπο, θα αποσκοπούσε στο να δημιουργηθεί πανικός και κενό διοίκησης πριν την έναρξη της επιχείρησης Crusader.

Την επιχείρηση, με την κωδική ονομασία Flipper, επέβλεπε και συντόνιζε ο αντισυνταγματάρχης Laylock. Ο Keyes, ο οποίος είχε ενεργό συμμετοχή σε όλα τα στάδια του σχεδιασμού και της προετοιμασίας, επέλεξε να συμμετάσχει στην πιο επικίνδυνη από όλες τις αποστολές- τη, σχεδόν αυτοκτονική, επιδρομή στη βίλα στη Beda Littoria, το διοικητήριο του Rommel. Ακόμη κι επιτυχής έκβαση της επιδρομής θα σήμαινε σχεδόν σίγουρα θάνατο για την πλειονότητα όσων συμμετείχαν.

Η όλη επιδρομή δεν ξεκίνησε με καλούς οιωνούς καθώς κατά την απόβαση στις 13 Νοεμβρίου στην παραλία, η μία από τις δύο ομάδες που θα εκτελούσαν την αποστολή, δεν μπόρεσε να βγει στην ακτή εξ αιτίας του καιρού. Για τις επόμενες τέσσερις μέρες, περπατούσαν μέσα σε συνεχή και καταρρακτώδη βροχή- κι όμως, βρέχει και στη Λιβύη- νύχτα, από το σημείο της απόβασης ως την περιοχή του στόχου τους.

Στην κορυφή του λόφου στον οποίο ήταν χτισμένη η βίλλα- διοικητήριο, ο αντισυνταγματάρχης Keyes πήρε μαζί του δύο άνδρες προκειμένου να κάνουν την τελική έφοδο στη βίλλα. Μία άλλη τριάδα θα ακολουθούσε μόλις η ομάδα εφόδου έμπαινε στη βίλλα και άλλη μία θα εκτελούσε χρέη ομάδας υποστήριξης και αποκοπής.

Μπήκαν οι τρεις της ομάδας εφόδου έρπωντας στον κήπο, πέρασαν αθόρυβα τους φρουρούς και έφτασαν στο οίκημα. Ανέβηκαν τρέχοντας τις σκάλες. Χτύπησαν την πόρτα και ο ένας που μιλούσε γερμανικά, ζήτησε να τους ανοίξουν. Άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε ένας στρατιώτης. Δύο μαχαίρια καρφώθηκαν στο στήθος του εκείνος όμως δεν ξεψύχησε αμέσως! Πριν το ίδιο του το αίμα τον πνίξει, πρόλαβε να φωνάξει «Βοήθεια! Εισβολείς!» Γύρισαν οι σκοποί που βρίσκονταν στον κήπο αλλά εκτελέστηκαν επί τόπου από τη δεύτερη τριάδα που είχε μπει στον χώρο. Χωρίς να χάσει χρόνο, ο Keyes έτρεξε και ανέβηκε στον πρώτο όροφο. Προσπάθησε η ομάδα του να τον ακολουθήσει αλλά ο αντισυνταγματάρχης είχε φτερά στα πόδια. Άρχισε να ανοίγει μία- μία τις πόρτες των δωματίων του ορόφου, εναγωνίως ψάχνοντας τον στόχο του. Ανοίγοντας μια πόρτα η οποία οδηγούσε σε ένα μεγάλο σαλόνι, βρέθηκε αντιμέτωπος με δέκα σαστισμένους Γερμανούς. Άδειασε το περίστροφό του, πυροβολώντας χωρίς ιδιαίτερη σκόπευση και καλύφθηκε πάλι στον διάδρομο. Βγαίνοντας πάλι στο άνοιγμα της πόρτας για να πετάξει μία χειροβομβίδα μέσα στο δωμάτιο, μία βολίδα διέγραψε μια τυχαία πορεία και τον πέτυχε άτυχα πάνω από την καρδιά. Τα γόνατά του λύγισαν και ο Keyes βρέθηκε στο πάτωμα. Τον τράβηξαν οι άνδρες του πίσω αλλά ο νεαρός αντισυνταγματάρχης ξεψύχησε πριν προλάβουν να τον βγάλουν από τη βίλλα.

Αφού ξεπέρασαν τον αρχικό τους αιφνιδιασμό, οι Γερμανοί αντεπιτέθηκαν και συνέλαβαν ή σκότωσαν όλους τους επιδρομείς κομάντος, εκτός από δύο οι οποίοι διέφυγαν. Παρά την εντολή του Χίτλερ όσοι κομάντος συλλαμβάνονται, να εκτελούνται, το Afrika Korps δεν εκτέλεσε ποτέ την εντολή αυτή, χάρις σε διαταγή του Rommel ο οποίος ήταν κάθετα αντίθετος σε τέτοιες πρακτικές πολέμου.

Για το παράδειγμά του, τον τρόπο διοίκησης που ασκούσε στους άνδρες του, την επιμονή του να φέρει εις πέρας την αποστολή για την οποία ξεκίνησε, παρά τις αντιξοότητες που αντιμετώπισε και την τόλμη που επέδειξε στην τελική φάση της επιδρομής στη βίλλα στη Beda Littori, ο αντισυνταγματάρχης Geoffrey Charles Tasker Keyes τιμήθηκε με τον Σταυρό της Βικτωρίας (VC).

Εκ των υστέρων αποκαλύφθηκαν δύο κρίσιμες λεπτομέρειες για την αποστολή αυτή. Πρώτον, ο Rommel τις μέρες της επιδρομής απουσίαζε στη Ρώμη και δεύτερον, ακόμη κι αν ήταν στη Βόρειο Αφρική, το αρχηγείο του δεν ήταν στη βίλλα που διαδραματίστηκε η επιδρομή. Όταν πληροφορήθηκε ο Rommel για την επιδρομή, δήλωσε αιφνιδιασμένος: «Μα καλά, πώς είναι δυνατόν να πίστευε ο Μόντυ ότι θα μπορούσα να διοικώ, τόσο μακριά από το μέτωπο;»! Όταν δε, έμαθε ποιός ηγείτο της αποστολής, έδωσε εντολή να ταφεί με πλήρεις στρατιωτικές τιμές στο παρακείμενο καθολικό νεκροταφείο. Μετά τον πόλεμο, η σωρός του μεταφέρθηκε στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο της Βεγγάζης. Οι λεπτομέρειες αυτές συνηγορούν υπέρ του γεγονότος ότι ο Bernard Lee Montgomery, o θρυλικών διαστάσεων στρατάρχης, στον οποίο απονεμήθηκε και ο τίτλος του υποκόμη του Αλαμέιν, ήταν πράγματι, ο μεγαλύτερος, κατασκευασμένος μύθος του πολέμου!

Μία επίλεκτη ομάδα ανδρών εκπαιδευμένων σε τακτικές ανορθόδοξου πολέμου, στάλθηκε σε μία αποστολή αυτοκτονίας βασισμένη σε ελλειπείς και ανακριβείς πληροφορίες. Της αποστολής αυτής ηγούνταν ένας γενναίος Σκωτσέζος, με μεγάλη εμπειρία- σε σχέση με την εποχή του- σε ανορθόδοξες επιχειρήσεις, ο νεαρότερος αντισυνταγματάρχης του Βρετανικού Στρατού, ο οποίος δεν διατάχθηκε να πάει στην αποστολή αυτήν. Αντίθετα, ήταν εκείνος ο οποίος είχε φυλάξει τη θέση του επικεφαλής αυτής της επιδρομής, θεωρώντας ότι έπρεπε να δίνει ο ίδιος το παράδειγμα. Δεν μπορούσε να είναι εντάξει με τον εαυτό του απλά στέλνοντας τους άνδρες του σε αποστολές αυτοκτονίας και να αναλαμβάνει εκείνος τις φαινομενικά εύκολες αποστολές. Τέτοιος άνδρας ήταν ο Geoffrey Charles Tasker Keyes VC, MC.

Όταν ο Churchill ανακοίνωσε στον ναύαρχο Keyes, ότι σκοτώθηκε ο γιός του, του είπε με τη χαρακτηριστική βρετανική του ανακουφιστική ειρωνεία ότι «Τα συλλυπητήριά μου. Να ξέρεις ότι θα προτιμούσα χίλες φορές τον Goeffrey ζωντανό παρά τον Rommel νεκρό!»