Όλη η ζωή χαρακτηρίζεται από αναμονή και προσμονή. Περιμένουν οι συγγενείς να γεννηθεί το μωρό. Ανυπομονούν να μεγαλώσει, να κάνει τα πρώτα του βήματα, να πάει σχολείο. Ανυπομονεί το ίδιο το παιδί να ζήσει τα πάντα, να ρουφήξει όλη τη ζωή που έχει και τον περιτριγυρίζει. Προσμένει τον έρωτα και την ανταμοιβή των κόπων του. Ανυπομονεί να υλοποιήσει τα όνειρά του, να ονομαστεί ανθυποσμηναγός, να πετάξει ελεύθερο σαν γεράκι. Ανυπομονεί να μπει σε αεροπλάνο τζετ και να γευτεί τη χαρά της ταχύτητας. Προσμένει την προαγωγή και να υπηρετεί την πατρίδα και τον κλάδο που τόσο λατρεύει, από τον βαθμό του υποσμηναγού. Για κάποιους όμως και τις οικογένειές τους, το όνειρο τελειώνει εκεί. Ο Βελικάνος Αργύριος ονομάστηκε έφεδρος ανθυποσμηναγός τον Οκτώβριο του 1952. Το όνειρο τελείωσε και για εκείνον, όταν, σαν σήμερα στις 20/2/1954 ο ανθυποσμηναγός κατέπεσε στην Πάρνηθα με το F-84G Thunderjet που πετούσε σε δοκιμαστική πτήση και σκοτώθηκε!
Αιωνία του η Μνήμη!
Παράθεμα: Ανθυποσμηναγός Βελικάνος Αργύριος- πεσών σαν σήμερα 20 Φεβ.1954… « ΑΒΕΡΩΦ