Η Σημαία (Μέρος 1ο)

Παρ’ όλο που για κάποιους είναι ένα κουρέλι, κι αν είναι σε κάποια μακρινή γωνιά του ελληνισμού αποτελεί (άκουσον ακουσον) ένα ανεπίσημο πανί που το παίρνει ο αέρας,

Ανεξάρτητα από το πόσα έχει περάσει και πόσο πληγωμένη είναι, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολοι γίνονται οι καιροί, πάντα εκείνη θα βρίσκει τρόπο να κυματίζει ελεύθερη με χάρη και γενναιότητα. Είτε σε ιστό κανονικό που να βαστά το τεράστιο βάρος της, είτε στην πλάτη κάποιου νεαρού με το όνομα Σπύρος.

Για να μας θυμίζει πάντα πως οφείλουμε το ότι είμαστε ελεύθεροι σε κάποιους που πολέμησαν για μας και δεν είναι μαζί μας.